Entuzjazm w Polsce po listopadowych osiągnięciach
Zamierzając kontynuować drogę, rozpoczętą od wpisania języka Esperanto, jako nosiciela Esperanckiej kultury na Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Polski, w dniu 3 marca 2015 odbyło się w polskim Senacie spotkanie reprezentantów krajowego ruchu Esperanckiego. Posiedzenie zorganizował senator prof. dr hab. Edmund Wittbordt, który jest prezydentem Parlamentarnego Zespołu Wspierania Języka Esperanto, uczestniczył w nim także nowy poseł pan Aleksander Sosna (znana jest w ruchu Esperanckim jego ważna rola w organizacji 94 Światowego Kongresu Esperanto w Białymstoku) oraz 19 osobowa grupa aktywistów ruchu Esperanckiego z organizacji działających w Polsce w różnych regionach kraju.
W czasie inauguracyjnej przemowy pan senator wykazał swoją głęboką znajomość tematu i swoje zaangażowanie aby rozwiązać sytuację w polskim ruchu Esperanckim. Wprowadzeniem w późniejszą żywą dyskusję był artykuł przygotowany przez p. Kazimierza Krzyżaka oraz plan reaktywacji ruchu w zakresie nauczania języka E w Polsce, proponowany przez p. Halinę Komar.
Podczas dyskusji ogrom tematów był wyjaśniany, precyzowany i korygowany. Planowane 2-godzinne posiedzenie trwało 3,5 godziny. A oto najpilniejsze tematy jakie wybraliśmy z całej dyskusji::
- Znaleźć sposób aby wykreować ogólnopolskie forum, lub koalicję, która pozwoliłaby na połączenie zdolności i sił, rozdrobnionych Esperanckich organizacji.
- Zbadać wymagania, także ścieżki do decydentów (też polityczne interwencje) celem uznania Esperanta w państwowym systemie edukacji, jako języka oficjalnie używanego i zatwierdzić go jako jednego z języków egzaminacyjnych.
- Reaktywować polską kadrę nauczycielską (chodzi o szybkie kształcenie), ponieważ ruch E pozostaje bez przypływu nowych kadr już od 30 lat. Jest to sytuacja katastrofalna dla ruchu.
- Rozeznać możliwości uzyskania funduszy z publicznych źródeł , także opracować potrzebne projekty na powyższe cele
- Brać przykład z kolegi Kazimierza Krzyżaka, który wytrwale, latami, budował kontakty z politykami, także dbał, aby wszystkie organizacje znalazły się wśród sympatyków Esperanta w miejscu jego działania , rozpoczął kontakty lokalne, w regionach, w krajach, przede wszystkim sąsiedzkich . Jest bowiem udowodnione, że dzięki politycznemu poparciu esperantyści osiągnęli więcej niż oczekiwali.
- Powodować , aby polskie przykłady miały wpływ na inne kraje w sferze organizacji podobnych struktur dla wspierania Esperanta w parlamentach i te działania już planujemy rozpocząć w tym roku – 1. – przez połączenie wysiłków w Krajach Wyszechradzkich, 2.- podczas jubileuszowego Forum Ekonomicznego w Krynicy w 2015 toku.
- Wysłać zapytanie do UEA czy zgodzą się zaprosić kilkuosobową grupę euro deputowanych posłów na Jubileuszowy Światowy Kongres Esperanto do Lille. Nie ulega wątpliwości, że na takim kongresie powinni być obserwatorzy, którzy zobaczą że ludzie z całego świata swobodnie komunikują się dzięki jednemu językowi. To byłaby dwustronna korzyść: politycy poznaliby idealne rozwiązanie międzyludzkich kontaktów, a uczestnicy Kongresu zobaczyliby, że jest możliwość współpracy z politykami, co mogłoby pomóc w rozszerzaniu się Esperanto w świecie.
- Opracować szeroką strategię promocji języka Esperanto, obecnie prawie zapomnianą.
Podczas posiedzenia została utworzona grupa robocza, której celem będzie opracowanie konkretnych planów odnośnie współpracy i rozpoczęcie realizacji najpilniejszych zadań.
Wyłoniony zespół składa się :
- Halina Komar – Centrum Edukacji Międzykulturowej w Nowym Sączu – Prezes Zespołu
- Kazimierz Krzyżak – Europa – Demokracja – Esperanto / Gdynia
- Konrad Andrzejuk – Fundacja Zamenhofa / Białystok
- Piotr Hołda – Esperancki Związek Młodzieżowy / Kraków
- Małgorzata Komarnicka – Regionalne Biuro CEM / Wrocław
- Stanisław Mandrak – Polski Związek Esperantystów / Gliwice
- Barbara Pietrzak – Światowy Związek Esperanta / Warszawa
- Irena Tomaszewska – filia PZE/Szczecin
Entuzjazm do pracy jest olbrzymi, ponieważ już, po kilku dniach nadeszły uzgodnienia i deklaracje odnoszące się do powyższych tematów. – Konrad Andrzejuk zadeklarował, ze w czasie 2 tygodni spróbuje opracować materiały dla tematów opisanych w punkcie 2 i 8. 7-mym tematem zajmie się p. Kazimierz Krzyżak. 6-sty temat już jest w pewnym stopniu zaaranżowany ze strony pana senatora a dalsze kontakty będą realizowane podczas Forum Ekonomicznego w Krynicy – jeżeli mówimy o Krajach Wyszechradzkich – ale byłoby bardzo dobrze, gdyby także w innych krajach zrobiono dalsze kroki naszymi śladami w dziedzinie relacji z politykami. Pani Halina Komar zajmie się tematami 3 i 4.
Uzyskaliśmy mocną deklarację wspierania nas , od pani Ilony Koutny, która zadeklarowała ją w imieniu Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu i swojego lingwistycznego Wydziału, w kwestii wykonania podjętych planów a także reaktywacji kadry nauczycielskiej w Polsce oraz fachową pomoc dla całości przedsięwzięć.
Halina Komar kaj Kazimierz Krzyżak
Senat – spotkanie esperantystów
APEL do esperantystów i innych ludzi dobrej woli
Trzęsienie ziemi w Nepalu 25 kwietnia 2015 oraz seria wstrząsów wtórnych, pochłonęły już ponad 7 tysięcy ofiar a skutki kataklizmu dotknęły aż 8 milionów ludzi, czyli 1/3 mieszkańców.
Kraj stał się wielka ruiną. Przekazujemy Nepalczykom wyrazy współczucia i solidarności ale to jest zbyt mało – trzeba im także dać nadzieje na przeżycie tych najtrudniejszych chwil…
NADZIEJĄ JEST KAŻDA, NAWET DROBNA KWOTA PRZEKAZANA NA ICH POTRZEBY:
Najważniejsze potrzeby osób poszkodowanych to opieka medyczna, woda i żywność oraz schronienie. Szpitale są przepełnione, zaczyna brakować leków i środków opatrunkowych, wody i żywności.
24 tys osób wewnętrznie przesiedlonych (w 13 obozach dla uchodźców w Katmandu) 2,8 mln osób nadal nie ma bezpiecznego schronienia.
4,2 mln osób potrzebuje natychmiastowego dostępu do wody, sanitariatów i opieki medycznej.
Ponad 3 mln osób ma ograniczony dostęp do żywności.
90 tys. dzieci potrzebuje wsparcia w zapewnieniu pokarmu.
Większość osób opuściła swoje domy i nocuje w prowizorycznych obozowiskach, w obawie przed kolejnymi wstrząsami. Zniszczeniu uległy budynki, drogi i infrastruktura. Najbardziej dotkniętymi miastami są Bhaktapur, Katmandu i Lalitpur. Rząd Nepalu ogłosił stan wyjątkowy i zaapelował o międzynarodową pomoc humanitarną.
JAK MOŻEMY POMÓC?
Otrzymaliśmy w prezencie od Romana Dobrzyńskiego jego film o Nepalu pt. „Pionowy Kraj”. Film jest unikalnym obrazem himalajskiego kraju, którego już niema i chyba nigdy nie będzie – pokazuje zabytki wspaniałej starej kultury, które zamieniły się w kupy gruzu i daje obraz z przed zagłady miasta… Film ma 2 wersje – polską i esperancką. Autor filmu udostępnia ten film bezpłatnie, lecz jego rozpowszechnienie generuje dodatkowe koszty: wypalenie płyt, produkcja napisów oraz obwoluty, kasety do przesyłki płytek i sam koszt przesyłki. Kalkulacja wykazała, że cena 1 egzemplarza filmu powinna wynosić:
35,-zł. przy wysyłce na terenie Polski (+ dobrowolna deklarowana kwota od Klubu, Koła itp. z dopiskiem AKCJA NEPAL) na konto 11 8805 0009 0040 3133 2000 0010
13 euro – przy wysyłce do innego kraju europejskiego (+ dobrowolna kwota jak wyżej), ( z dopiskiem AKCJA NEPAL) konto PL32 8805 0009 0040 3133 2000 0020 SWIFT POLUPLPR
Proponujemy film rozpowszechniać w Klubach, Domach Kultury itp. z prelekcją i zbiórką po pokazie środków na cel charytatywny – otrzyma je Polska Akcja Humanitarna dla Nepalu.
Zdjęcia z Nepalu
Granda merito de esperantistoj en Nowy Sącz por diskonigi Eŭropan Himnon esperantlingve
Kalkulante la eventojn, kiam estis organizita kantado de Eŭropa Himno en Esperanto pro nia iniciato aŭ per niaj kantistoj, oni devas konstati, ke ĝuste esperantistoj en nia Sonĉa Regiono, havas la plej grandan meriton en popularigo Esperantajn vortojn de Europa Himno:
2011 – okazis tie prapremiero de la Himno, kantata de kunligitaj korusoj, kun akompano de sołdata Orkestro, sur la centra placo de la urbo Nowy Sącz (okaze de Tago de Eŭropo dum Tutpollanda E- Kongreso,
2012 – nia kantensemblo „JUNAJ VOĈOJ” ludis kaj kantis Europan Himnon en Berlino, dum Komuna E- Kongreso DE+DK+PL
2013 – en Regiona Centro de Kulturo SOKÓŁ en Nowy Sącz, la lerneja ensemblo prezentas por-europan Spektaklon, kiun malfermas Eŭropa Himno kantata de lerneja koruso
2013 – dum Zamenhofaj Tagoj organizitaj de Regiona Buroo de nia Organizaĵo en Wroclaw, kantis la Himnon Koruso de Senjoroj
2013 – vizitante Polan Ambasadejon en Kopenhago, nia folklora ensemblo „SĄDECZANIE” – kantis la Himnon por funkciuloj de nia Ambasado kaj aliaj najbaraj Ambasadejoj, invititaj partopreni la eventon
2015 – la 17-an de februaro, okaze de festa fermo de „Senata Ekspozicio” en Stary Sącz, Kulturcentro nome de Ada Sari, Eŭropan Himnon kantis Integracia Koruso, organizita de GNIAZDO (nesto) por infanoj neplenlertaj kune kun sanaj. Ili mem preparis verdajn stelojn, per kio ornamis siajn ĉemisojn, kantis sen kartetoj, kun granda entuzjasmo – vidu la alkroĉitan foton.
2015 – la 15a de majo
Nune estas planata kuna kantado de Eŭropa Himno maje 2015, dum Malfermo de Europa Festivalo de Esperantaj kantoj, organizota en Wroclaw jam 3-an fojon de nia Regiona Buroo de CENTRO de INTERKULTURA EDUKADO.
Halina Komar
Hymn Europy w esperanto, 5.05.2011, Nowy Sącz
HYMN EUROPY w neutralnym języku esperanto:
Muz. Bethoven, słowa: Umberto Broccatelli
Przekład: Jerzy Handzlik:
Kantu kune amikaro, ni ja ĝojon festas nur
Nek rivero, nek montaro plu landlimoj estas nun.
Ho Eŭropo hejmo nia, tro daŭradis la divid’
Nun brilegu belo via, ĉiu estas via id’.
Via flago kunfratigas homojn post-milita temp’
Via leĝo nun kunigas civitanoj en konsent’.
Bracia, niechaj zabrzmi dzisiaj, ku radości naszej pieśń
Już nie dzielą nas granice, w nowej pieśni nowa treść.
Tyś Europo wspólnym domem ,precz podziały, wojny precz
W tobie piękno chcemy widzieć, zjednoczone dzieci twe.
Dziś jednoczy nas twój sztandar, dziś każdemu każdy brat
Jeden kraj i jedno prawo – przykład mógłby brać z nas świat
Śpiewanie Hymnu Europy
Święto wielokulturowej Europy – 26 października to Europejski Dzień Języków
Z inicjatywy Rady Europy, od 13 lat obchodzimy ten dzień pod hasłami: „Języki otwierają drzwi” i „ Bogactwo języków – bogactwem Europy”. W obchody tego święta włączyły się miliony ludzi w 45 krajach.
Nasz skromny, Sądecki udział – to realizacja programu Grundtviga we współpracy z Partnerami w 3-ch krajach UE: Niemcami, Holandią i Węgrami.
Tytuł projektu bezpośrednio jest związany z ideą Europejskiego Dnia Języków, ponieważ brzmi: „Wielokulturowość i wielojęzyczność Europy – jak o tym uczyć?” Inicjatorem i Kordynatorem tego projektu jest Centrum Edukacji Międzykulturowej w Nowym Sączu.
Dzień 26 września stał się wielkim świętem całego środowiska edukacji językowej i co roku Sekretarz Rady Europy kieruje apel do 800 mln Europejczyków o podejmowanie nauki różnorodnych języków, promując wielojęzyczność wśród dorosłych, młodzieży i dzieci. Uczestniczą w tym esperantyści, dla których zachowanie wielojęzyczności świata jest celem nadrzędnym. Właśnie po to istnieje pomostowy, neutralny język esperanto, aby łączyć dbałość o różnorodne kultury i nie pozwolić na ich zagrożenie poprzez ekspansję tylko jednego języka narodowego i jednej kultury o cechach imperialnych, zaborczo wypierającej inne.
W ramach współpracy w realizacji międzynarodowego programu językowo –kulturoznawczego, odwiedziliśmy naszych „Bratanków” na Węgrzech, gdzie podczas 4-dniowego Seminarium w Balatonszardo oraz w Budapeszcie, wielokrotnie słyszeliśmy cytowane przez Węgrów sławne powiedzenie o naszym braterstwie: „i do szabli i do szklanki” – po polsku, węgiersku i w języku esperanto…
W seminarium wzięło udział 30 osób z 4-ch krajów a przebogaty program był związany ze zwyczajami związanymi z uprawą winorośli i produkcji win, a więc uczestniczyliśmy także w Święcie Wina, odwiedziliśmy żywy skansen, winnice i piwnice (nie tylko muzealne)… Uczestniczyliśmy także w warsztatach haftu ludowego węgierskiego, po których zarządzono konkurs haftu dla uczestników. Tutaj okazało się, że najzdolniejsze są kobiety z Nowego Sącza, bowiem to one zdobyły 3 główne nagrody: piękne serwety ręcznie haftowane a I miejsce – dodatkowo butelkę Tokayu! Nazwiska zwyciężczyń : Joanna Galara, Wanda Śmigielska i Krystyna Buczowska. Wszystkie one są członkami Klubu Esperanta przy MOK i słuchaczkami Sądeckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku!
Gratulacje!
Opowiedziała –Halina Komar
Sądeczanki rozbiły bank nagród podczas seminarium kulturoznawczego na Węgrzech !
Centrum Edukacji Międzykulturowej w Nowym Sączu jest koordynatorem międzynarodowego projektu GRUNDTVIG, w którym uczestniczą DE+NL+ PL+HU:
„Wielokulturowość i wielojęzyczność Europy – jak o tym uczyć?”
Temat aktualny w przeddzień Europejskiego Dnia Języków, obchodzonego z inicjatywy Rady Europy już 13 raz w dniu 26 września.
W ramach projektu Grundtviga oraz w związku z jutrzejszym świętem wielojęzyczności Europy, odbyło się na Węgrzech seminarium kulturoznawcze, realizowane w Balatonszarszo i Budapeszcie. Podczas niezwykle bogatego programu seminaryjnego, dokładnie ilustrującego kulturę i obyczajowość Regionu Południowego Balatonu, znalazł się także czas na zwiedzanie niezwykłego „żyjącego skansenu” – wioski Buzsak, kąpieli w termalnym, powulkanicznym jeziorze w uzdrowisku Heviz, udział w Paradzie Święta Winobrania w Zalakaros i ulicznej zabawie, w której najaktywniejszą grupą byli właśnie Polacy.
Nie zabrakło specjalności kuchni węgierskiej (poprzedzonych naukową prelekcją o węgierskiej sztuce kulinarnej), ani muzyki w przepastnych piwnicach winnych, ani cygańskiej muzyki z tańcami w gościńcu SZEGED w centrum Budapesztu…
Organizator tego seminarium – to Szilvasi Laszlo, prezes Kulturalnego Związku Esperantystów na Węgrzech i właściciel najlepszej Szkoły Językowej w tym mieście ( wspomnieć należy, że na Węgrzech Esperanto jest językiem równoprawnym z innymi językami narodowymi , używanym do zaliczania egzaminów maturalnych i dyplomowych na studiach wyższych – 5-6 tys. zdających co roku wybiera właśnie esperanto). Laszlo zaproponował nam przyśpieszone warsztaty haftu węgierskiego, po których do konkursu dla uczestników przystąpili nawet mężczyźni!
Niepokonane okazały się jednak Sądeczanki, zagarniając główne nagrody! Najlepsze w tym gronie międzynarodowym były: Joanna Galara – I miejsce, Wanda Śmigielska – II miejsce, Krystyna Buczowska – III miejsce. Wszystkie otrzymały ręcznie haftowane serwety a laureatka dodatkowo – butelkę Tokayu.
Wszystkie one są esperantystkami z naszego Klubu Esperanto w MOK i wszystkie – słuchaczkami Sądeckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku.
Źródło: portal SĄDECZANIN „Kultura i edukacja”
Ogólny przegląd zwyczajów bożonarodzeniowych w Polsce opracowany Ewę Tracz z Wrocławia.
Zaproszenia na obchody „Dni Zamenhofa”: Zaproszenie 1 .pdf, Zaproszenie 2 .pdf, Zaproszenie 3.pdf
Program obchodów „Dni Zamenhofa”: Program Dni Zamenfofa. pdf, plakat,pdf
DNI ZAMENHOFA w Nowym Sączu 11-13.XII.2014
z okazji
1859r. 155-a rocznica Urodzin Ludwika L. Zamenhofa
1954r. 60-lecie Rezolucji UNESCO w Montevideo popierającej ESPERANTO
2012r. Powstanie Parlamentarnego Zespołu Wspierania Esperanta w RP
2014r. Esperanto na Liście Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego NID
Koordynator: Centrum Edukacji Międzykulturowej Nowy Sącz/Wrocław
Współorganizatorzy: Europa-Demokracja-Esperanto Polska oraz ZG Polskiego Związku Esperantystów
We współpracy z Sądeckim Uniwersytetem Trzeciego Wieku
Pomoc organizacyjna: Miejski Ośrodek Kultury w Nowym Sączu
PROGRAM OBCHODÓW
Pod Patronatem Senatora prof.dr.hab.inż. Edmunda Wittbrodta,
Przewodniczącego Parlamentarnego Zespołu Wspierania Esperanta
Czwartek 11.12.2014
godz. 13 w Sali MCK SOKÓŁ dla słuchaczy SUTW i uczestników Dni Zamenhofa: Krótka informacja Haliny Komar o wydarzeniu, mini prelekcja Małgosi Komarnickiej „Od małej książeczki do ogólnoświatowego ruchu” i film Romana Dobrzyńskiego BONA ESPERO, rozdanie zaproszeń (konieczne ograniczenie ilością miejsc w Sali MOK) na wernisaż wystawy senackiej i premierę spektaklu URSZULA w MOK.
godz.14 – 16 przerwa obiadowa
godz.16 – 19 Blok programowy: Wieczór z Esperantem I
ESPERANTO-NIEMATERIALNE DZIEDZICTWO KULTUROWE –
świętujemy wpisanie na Listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa MKiDN
– w holu górnym MOK, uroczyste otwarcie tzw. Wystawy Senackiej przy udziale zaproszonych gości i mediów,
– w Sali Widowiskowej MOK, krótką prelekcję/prezentację wykona Honorowy Przewodniczący EDE-PL Kazimierz Krzyżak
– sala widowiskowa MOK – spektakl URSZULA autorstwa Romana Dobrzyńskiego w wykonaniu Małgosi Komarnickiej
– poczęstunek zaproszonych gości urodzinowym tortem Ludwika, toast za epokowy sukces – uznanie Esperanta za Niematerialne Dziedzictwo Kulturowe wpisem na Listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa – 20 listopada 2014r. zatwierdzenie MKiDN.
=================================================================
Piątek 12.12.2014
godz.10 – 11 sala Kameralna MOK: „ Esperanto na wesoło”- wystąpią dzieci ze szkół wiejskich, gdzie uczy esperanta Jolanta Kieres ze skeczami esperanckimi, potem zabawny Magiczny Stolik Teatru pod nazwą ESPERANTO w wykonaniu seniorów, słuchaczy SUTW. Prezenciki „Mikołajowe” dla wykonawców.
godz.11-11,15 Informacja Haliny Komar – prezes CEM na temat planowanego uczestnictwa naszych esperantystów w 2015 r. w następujących imprezach ( terminy zgłoszeń, warunki uczestnictwa, koszty) :
kwiecień 2015 – seminarium pedagogiczne na Węgrzech HU
maj 2015 – Festyn Ludowy w Herzbergu DE
lipiec 2015 – Światowy Kongres Esperanta w Lille FR
sierpień 2015 – Międzynarodowy Kongres Młodzieży Wiesbaden DE
wrzesień 2015 – Forum Ekonomiczne Krynica PL
(możliwość organizacji wakacyjnej grupy na Festiwal Muzyczny w
Danii oraz Somera Esperanto Studado na Słowacji)
11,15 – 11,45 Prelekcja Stanisława Mandraka – przewodniczącego ZG PZE na emat jubileuszu „Montevideo 60” o najważniejszej rezolucji UNESCO dla naszego ruchu i kontynuacji na Konferencji w Sofii.
godz. 11,45 – 13.00 ESPERANTO jako Niematerialne Dziedzictwo Kulturowe szanse i zadania z tego wynikające – dyskusja panelowa między przedstawicielami CEM+EDE+PZE (czy PEJ i ILEI też się włączą?)
godz. 13 – 15 przerwa obiadowa
godz. 15 – 17 Sala Konferencyjna: próba stworzenia zespołu roboczego do realizacji krajowego programu włączenia Esperanta do polskiego systemu oświaty (poszukiwania kompetentnych osób, propozycje źródeł finansowania na kształcenie nauczycieli esperanta, zasoby rzeczowe – baza lokalowa, usprzętowienie, wsparcie lokalnej administracji państwowej i samorządów, patronaty polityczne, sponsoring instytucjonalny i biznesowy…
Propozycje do Rady Programowej , składającej się z ludzi oświaty i autorytetów esperanckich oraz ekspertów, którzy opiniowali wniosek do NID.
Równolegle: w Sali Kameralnej będzie wykonana wersja esperancka URSULI
.godz. 17 – 17,30 przerwa kawowa
godz. 17,30 -19.00, Blok Programowy: Wieczór II z Esperantem
ŁĄCZYMY RÓZNE KULTURY ODMIENNYCH ŚWIATÓW
w duchu rezolucji UNESCO z Montevideo:
Harmonia duszy i ciała, Nepalskie amplitudy i tybetańskie dźwięki.
Autor filmu Roman Dobrzyński, zaprezentuje „Nepalskie Amplitudy” jako przykład zastosowania Esperanta dla realizacji postulatów Rezolucji UNESCO z Montevideo w 1954 r.– zbratania ludzi o całkowicie odmiennych kulturach w globalnej ideowej ojczyźnie: ESPERANCJI
=================================================================
Sobota 13.12.2014
godz.10 – 13 spotkanie pod budynkiem MOK i spacer po mieście Nowy Sącz, ze zwiedzaniem Muzeum Okręgowego – możliwość wyjazdu do Starego Sącza (zapisy zainteresowanych osób, aby zamówić bus)
godz. 13 – 15 przerwa na obiad
godz. 15 – 17 ciąg dalszy posiedzenia grupy roboczej do realizacji zadań po zatwierdzeniu wniosku do NID – i organizacyjne, współpraca projektowa, wspólne wydawnictwa i imprezy międzynarodowe. Zaangażowanie wszystkich do projektu e-WRO2016: organizacji Tygodnia Kultury Esperanckiej w ramach całorocznego wydarzenia:
„WROCŁAW – STOLICA KULTURY EUROPEJSKIEJ”, który obejmowałby:
1.Ogólnopolski Kongres Esperantystów + IJK (czy PEJ zechce?)
2.Międzynarodowy Festiwal Kulturalno-Językowy,
3.Spektakle teatralne i muzyczne
4.Konferencja/Sympozjum na temat tworzenia platformy Eo-V4
5.Seminarium AMO (trening aktywistów)
6.SENIORALIA z happeningiem w Rynku: Jeszcze w zielone gramy
godz.17-18 Spektakl poetycko-muzyczny „Jeszcze w zielone gramy” w wykonaniu zespołu amatorskiego CEM „WSPOMNIENIA”
godz.18- 20 Wieczór pożegnalny ze wspólnym śpiewaniem (poprowadzi Ala
Skalska i Staszek Mandrak).
W świecie esperanckim – epokowe wydarzenie!
20 listopada 2014 został uczyniony pierwszy krok w kierunku uznania Esperanta za Niematerialne Dziedzictwo Kulturowe świata: na początek – zostało ono wpisane na Listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa, co otwiera nam drogę do podobnych działań w innych państwach Europy i świata!
W ten sposób została usunięta przeszkoda, która uniemożliwiała nam realizację wielu europejskich i globalnych inicjatyw środowiska esperanckiego. Stałym argumentem przeciwko naszym postulatom i wnioskom kierowanym do instytucji UE lub ONZ było twierdzenie, że Esperanto jest niczyje, nie należy do nikogo i to uniemożliwia podmiotowe traktowanie tego zjawiska. Teraz uznała je Polska, zaraz zaczną takie same starania państwa sąsiedzkie, zaczniemy już od 2015 r w krajach Grupy Wyszehradzkiej a potem dalej i dalej…
Tak pokażemy wartość globalną naszego ruchu a uznanie go za godne do wpisu na Listę Dziedzictwa Kulturowego Świata UNESCO będzie tylko kwestią czasu.
UEA (Światowy Związek Esperanta) z Rotterdamu jest z UNESCO w partnerstwie konsultacyjnym, z ONZ posiada oficjalne stosunki (ma swoich przedstawicieli w biurach ONZ w Nowym Jorku i Genewie), współpracuje z Radą Europy.
Równe 60 lat temu, w grudniu 1954, Rezolucja UNESCO z Montevideo uznała Zamenhofa za „Symbol Ludzkiego Braterstwa” a Esperanto za wartość kulturową, podkreślając jego zasługi dla kulturalnej i intelektualnej wymiany międzynarodowej, służące zbliżeniu narodów. Podobne cechy Esperanta zostały zaznaczone w Rezolucji UNESCO w 1985r. w Sofii. Te właśnie fakty pozwalają nam mieć nadzieję na uznanie Esperanta za godne umieszczenia na Liście Niematerialnego Światowego Dziedzictwa Kulturowego w bliskim czasie.
Głównym inicjatorem krajowego sukcesu byli: Przewodniczący Parlamentarnej Grupy Wspierajacej Esperanto, prof.dr hab.inż. Edmund Wittbrodt oraz założyciel Polskiej Sekcji organizacji Europa-Demokracja- Esperanto Kazimierz Krzyżak, z którymi współpracuje sądeckie Centrum Edukacji Międzykulturowej.
A ponieważ większość członków CEM stanowią słuchacze SUTW – więc jest to nasze wspólne Święto, na które zapraszamy 11-13 grudnia 2014r! Świętować będziemy:
– 155 lat od urodzin Ludwika Zamenhofa
– 60-lecie Rezolucji UNESCO w Montevideo
– 2 lata od powstania Parlamentarnego Zespołu Wspierającego Esperanto
– Wpisanie Esperanta na Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego NID
Umieszczenie międzynarodowego języka ESPERANTO na Polskiej Liście Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Polski, jest pięknym akcentem roku, w którym międzynarodowa społeczność esperantystów czcić będzie 155 rocznicę urodzin (15 grudnia) twórcy tego języka – LUDWIKA ZAMENHOFA.
Staraniem polskich esperantystów i dzięki zaangażowaniu posłów i senatorów R.P. skupionych w Parlamentarnym Zespole Wspierania Języka Esperanta – pod przewodnictwem Senatora prof. dr hab. inż Edmunda Wittbrodta, oraz współpracy z polskimi organizacjami esperanckimi jak również wybitnymi krajowymi oraz zagranicznymi osobistościami, MIĘDZYNARODOWY JĘZYK ESPERANTO (w dniu 31 października 2014 roku uzyskał aprobatę Polskiego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, – prof. dr hab. Małgorzaty Omilanowskiej i wpisany został ba Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Polski co nastąpiło w dniu 31 października 2014 o czym nieoficjalnie poinformowano w dniu 20 listopada 2014 roku.
Pozwoli to na poczynienie dalszych starań o uznanie ESPERANTA jako dziedzictwa kulturalnego ludzkości i zgłoszenie propozycji o wpisanie go na Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturalnego Ludzkości UNESCO. Szczegółowe informacje – patrz strona internetowa:
http://esperanto.info.pl/index.php?id=aktualnosci
Esperanto w ciągu 127 lat istnienia dowiodło swojej przydatności w kształtowaniu przyjaznych stosunków między ludźmi różnych nacji i możliwości porozumiewania. Idea: Esperanto – pierwszym językiem dla nikogo, drugim dla wszystkich znalazła powszechne uznanie w szerokich kręgach kulturowych. Idea ta kwalifikuje Esperanto do roli języka pomostowego (pontolingvo) z jednoczesnym uznaniem ważności (wyższości) każdego języka ojczystego (narodowego). Esperanto podczas 127 lat swego rozwoju posiadło wszystkie atrybuty języka naturalnego pozwalające na wyrażanie w nim myśli i uczuć oraz wykorzystanie go we wszystkich dziedzinach ludzkiej działalności Połączenie logiki z prostymi zasadami gramatycznymi decyduje o stosunkowo szybkiej możliwości jego opanowania i przekonuje uczącego się o pozytywnych efektach włożonego wysiłku.. Liczne badania dowiodły, że opanowanie języka esperanto jako pierwszego języka obcego ułatwia w znacznym stopniu opanowanie kolejnych języków obcych. Ma to niebagatelne znaczenie w kształtowaniu nowych, opartych na zasadach partnerstwa relacjach między narodami jednoczącej się Europy. Nasze pokolenie ponosi odpowiedzialność nie tylko za siebie, lecz również za przyszłe pokolenia. Trudnym do wyobrażenia byłby przyszły świat, w którym tylko elity polityczno-intelektualne będą mogły komunikować się w jednym z języków etnicznych a zróżnicowane kultury świata będą systematycznie eliminowane i zostaną zdominowane przez kulturę tego języka. Dowodami świadczącymi o żywotności i przydatności esperanta są m.in: Po 127 latach swego istnienia esperanto znajduje się obecnie wśród 100 najbardziej używanych języków, spośród 6.800 języków używanych w mowie na świecie. Jest 30. najbardziej używanym językiem w Wikipedii spośród 285 języków (11 luty 2013). Esperanto jest używane wśród języków wybranych przez Google, Skype, Firefox, Ubuntu i Facebook. Google. Translate – (program tłumaczeniowy Google), dodał ostatnio ten język do swej prestiżowej listy 64 języków. Także dzisiejsze dotykowe telefony komórkowe są przystosowane do używania esperanta. Więcej osób mówi po esperancku niż w języku islandzkim. (Według Książki faktów świata The Word Factbook wydanej przez amerykańską CIA)|. Esperanto jest oficjalnie nauczane w 150 uniwersytetach i innych placówkach szkolnictwa wyższego, oraz w 600 elementarnych i podstawowych szkołach w 28 krajach. Posiada bogatą literaturę składającą się z 50.000 tytułów, z nowymi wydawnictwami ukazującymi się każdego tygodnia. Prócz audycji radiowych w formie podkastów z różnych krajów (m.in. Esperanckie Polskie Radio Internetowe), istnieje 24-godzinna radiostacja o nazwie „Muzaiko“, a także telewizja internetowa w Chinach Postęp esperanta był (i jest również obecnie – przyp. A.B) hamowany z powodu uprzedzeń oraz z powodu niewiedzy i ignorowania faktów na ten temat. Adolf Hitler i Józef Stalin prześladowali osoby posługujące się esperantem deportując je w pierwszej kolejności do miejsc odosobnienia. Obaj dyktatorzy przeminęli, a Esperanto pozostało, rosło, ewoluowało i jest obecnie używane w komunikacji międzynarodowej, przez setki tysięcy osób w ponad 100 krajach świata. Powszechny Związek Esperantystów jest w konsultacyjnym partnerstwie z UNESCO, posiada oficjalne stosunki z Organizacją Narodów Zjednoczonych jak również z Radą Europy. W komunikacji internetowej Esperanto umożliwia neutralny i sprawiedliwy poziom dyskusji i porozumiewania, popierając w ten sposób prawo do egzystencji języków mniejszości narodowych i języków etnicznych, traktując wszystkie języki na zasadzie partnerstwa oraz respektując kulturalną i językową różnorodność. W 2015 roku odbędzie się 100 Światowy Kongres Esperanto w Lille (Francja) Z wykorzystaniem materiałów informacyjnych zamieszczonych na stronie:
http://uea.org/vikio/Unua_komuniko_en_la_pola
przygotował Antoni Beyga
Wejdź na strony:
http://www.tvp.pl/bialystok/aktualnosci/kultura-i-sztuka/esperanto/17785309
https://pl.glosbe.com/pl/eo/Lista%20%C5%9Bwiatowego%20dziedzictwa%20UNESCO
http://www.bialystokonline.pl/esperanto-moze-trafic-na-liste-unesco,artykul,81558,8,1.html
Karaj Geamikoj, Gesamideanoj- Regina, Andreo, Romeo kaj viaj Proksimuloj, Kunagantoj, Kunlaborantoj…
Triste kaj kompateme mi salutas vin kaj sendas Kondolencajn vortojn pro neatendita, tro frua forpaso de Andrzej Grzębowski. Okazis perdo por la tuta monda Esperantujo, mi eĉ ne povas imagi ESPERANTOTUR sen Andrzej, sen liaj ideoj, laborego, eksperimentaj agoj…
Sed plej multe perdis via Familio kaj al ili mi direktas miajn sincerajn kompatajn vortojn kun deziro, ke vi plu tenu en la Familia Rondo tiun ĉi kreaĵon de Andrzej, kiu kompilas diversflankan agadon de E-organizaĵoj en Bydgoszcz…
Andrzej restos en mia koro, ĉar Li estis la unua, kiu donis al mi helpan manon dum la plej malfacila periodo de mia vivo, dum riunigita mia vivo familia, profesia, socia – tiam dum t.n. Hejma Milito en Pollando, oni forprenis de mi la tuton… Amikecan manon kun ebleco havi ĉiutagan panon, mi ricevis de Andrzej, kiu ekproponis al mi malfermi la Filion de Esperantotur en Nowy Sącz. Dum kelkaj penigaj jaroj mi devis nokte veturadi 600 km unudirekte por preni ordonojn, dokumentojn, klarigojn kts. Mia vivo duoniĝis al malproksimaj urboj, sed mi havis en Bydgoszcz Amikojn, tie kleriĝis kiel E-instruisto, tie gajnis spertojn, kiuj dum libereca tempo en 1989j. permesis al mi fondi mian propran entreprenon „KORLANDO”. Tio ĉio danke al Andrzej kaj (jam poste) eksterlandaj esperantistoj…
Mi estas kredanta, ke Lia Animo sentas mian dankemon kaj mi tre badaŭras, ke dum multaj jaroj ni ne parolis pri tiama tempo, ke Li probable eĉ ne sciis, kiom mi estas dankema kaj kompletŝulda al Li! Ĝuste tiam ni devas ofte montri niajn sentojn al geamikoj, ĝis kiam ne estos jam tro malfrue… Ripozu en Paco, Andrzej – ni multaj memoros Vin longe…
Amike, plenkore – Halina Komar
Al la Kondolencoj aliĝas novsonĉaj esperantistoj kaj la aktivularo de CEM.