Centrum Edukacji Międzykulturowej

    W programie  było wysłuchanie życiorysu Lidii Zamenhof  przedstawione przez Zofię Homoncik w języku polskim i Esperanto, prelekcja dr psychologii Krystyny Sochackiej pt. „Rozwój człowieka w dorosłości” oraz omawianie szczegółów związanych z grupowym wyjazdem do Wrocławia.

    Lidia Zamenhof-najmłodsza córka Ludwika Zamenhofa urodziła się w 1904 r. Była propagatorką i nauczycielką Esperanta, a także wyznawczynią bahaizmu. Ta monoteistyczna religia, przez niektórych uznawana za sektę, powstała w Iranie w XIX w. i podkreślająca jedność całej ludzkości potrzebowała języka, który byłby narzędziem do komunikacji. Czyniono próby z Esperantem. Lidia aktywnie działała w Polsce i w USA , skąd wróciła w 1938 roku. Zginęła w obozie koncentracyjnym w Treblince w 1942 roku .

    Prelekcja z zakresu psychologii dała nam odpowiedź na kilka pytań i wzbudziła refleksję nad sensem życia.Współczesna nauka odrzuca np. stereotypy, że rozwijamy się tylko do określonego wieku lub, że  inteligencja maleje z wiekiem. Dowiedzieliśmy się , że rozwój to nie tylko postęp i przyrost ale także zmiana lub utrata.

    To, że w dorosłości obniża się wyobraźnia przestrzenna i koordynacja wzrokowo-ruchowa oraz następuje ogólne spowolnienie i pogorszenie pamięci obserwujemy na co dzień, ale nie zawsze uświadamiamy sobie, że zyskujemy wprawę, doświadczenie, dokładność , wytrwałość , ostrożność i rozwagę.

    Zdefiniowanie i pogłębianie dwóch rodzajów mądrości czyli pragmatycznej (rozsądek, doświadczenie, wiedza praktyczna) i duchowej (dystans do rzeczy, ludzi, siebie i równowaga psychiczna) pozwala lepiej zrozumieć siebie i świat, a także odkryć sens życia aby spojrzeć na siebie z akceptacją i tolerancją co daje, tak zawsze potrzebną, pogodę ducha.

    Bardzo trudno przyjąć do wiadomości, że Halina Komar – założycielka i liderka naszego Stowarzyszenia wczoraj, 14 lutego opuściła nas na zawsze. Całe środowisko esperantystów pogrążone jest w smutku i w żałobie. Halina Komar swoje kilkadziesiąt lat życia poświęciła działalności na rzecz innych ludzi. Działała w lokalnym środowisku sądeckim, w kraju i w wielu organizacjach europejskich. Miała wspaniałe pomysły, które przekuwała swoją pracą w wielkie wydarzenia.

    W Jej działalności dominowały przedsięwzięcia, w których uczestniczyły duże grupy społeczne, w tym przede wszystkim seniorzy. Największą pasją życiową Haliny było esperanto. Poprzez esperanto jednoczyła ludzi, uczyła przyjaźni, braterstwa, pokazywała świat i promowała Ziemię Sądecką. Za swoją działalność otrzymała wiele odznaczeń i wyróżnień, w tym Złoty Krzyż Zasługi w 2017 roku.

    W naszej pamięci i w sercach Halina Komar pozostanie jako Niezwykły Człowiek i Przyjaciel. Pożegnamy Ją w piątek 17 lutego w kaplicy na cmentarzu w Biegonicach o godzinie 10.30.                                              

    Niech odpoczywa w pokoju!

→ RELACJA z pogrzebu