Karaj Geamikoj, Gesamideanoj- Regina, Andreo, Romeo kaj viaj Proksimuloj, Kunagantoj, Kunlaborantoj…
Triste kaj kompateme mi salutas vin kaj sendas Kondolencajn vortojn pro neatendita, tro frua forpaso de Andrzej Grzębowski. Okazis perdo por la tuta monda Esperantujo, mi eĉ ne povas imagi ESPERANTOTUR sen Andrzej, sen liaj ideoj, laborego, eksperimentaj agoj…
Sed plej multe perdis via Familio kaj al ili mi direktas miajn sincerajn kompatajn vortojn kun deziro, ke vi plu tenu en la Familia Rondo tiun ĉi kreaĵon de Andrzej, kiu kompilas diversflankan agadon de E-organizaĵoj en Bydgoszcz…
Andrzej restos en mia koro, ĉar Li estis la unua, kiu donis al mi helpan manon dum la plej malfacila periodo de mia vivo, dum riunigita mia vivo familia, profesia, socia – tiam dum t.n. Hejma Milito en Pollando, oni forprenis de mi la tuton… Amikecan manon kun ebleco havi ĉiutagan panon, mi ricevis de Andrzej, kiu ekproponis al mi malfermi la Filion de Esperantotur en Nowy Sącz. Dum kelkaj penigaj jaroj mi devis nokte veturadi 600 km unudirekte por preni ordonojn, dokumentojn, klarigojn kts. Mia vivo duoniĝis al malproksimaj urboj, sed mi havis en Bydgoszcz Amikojn, tie kleriĝis kiel E-instruisto, tie gajnis spertojn, kiuj dum libereca tempo en 1989j. permesis al mi fondi mian propran entreprenon „KORLANDO”. Tio ĉio danke al Andrzej kaj (jam poste) eksterlandaj esperantistoj…
Mi estas kredanta, ke Lia Animo sentas mian dankemon kaj mi tre badaŭras, ke dum multaj jaroj ni ne parolis pri tiama tempo, ke Li probable eĉ ne sciis, kiom mi estas dankema kaj kompletŝulda al Li! Ĝuste tiam ni devas ofte montri niajn sentojn al geamikoj, ĝis kiam ne estos jam tro malfrue… Ripozu en Paco, Andrzej – ni multaj memoros Vin longe…
Amike, plenkore – Halina Komar
Al la Kondolencoj aliĝas novsonĉaj esperantistoj kaj la aktivularo de CEM.
Smutno powiedzieć ale dobiegła kresu ostatnia ziemska wędrówka Andrzeja Grzębowskiego – człowieka, którego pasją było poznawanie świata i esperanto. Bez wątpienia to dzięki niemu tysiące ludzi , a do tej grupy i ja się zaliczam, mogło podróżować po świecie także w czasach , kiedy wszelkie wyjazdy na zachód były delikatnie mówiąc niełatwe. Dzięki esperanckim koneksjom Andrzeja , za niewielkie pieniądze , choć w skromnych warunkach wraz z Esperantoturem można było poznawać Europę i świat. Esperanto – międzynarodowy język to było nie tylko hobby Andrzeja, to był sposób na życie , którym zaraził nie tylko swoich najbliższych ale tysiące osób dając im możliwość prostego, wspaniałego kontaktu z innymi ludźmi. To z Jego inspiracji powstała w Bydgoszczy międzynarodowa szkoła kształcąca młodzież z wielu krajów świata w zakresie turystycznej obsługi . To On był pomysłodawcą Esperanckich Dni Bydgoszczy , które były pomocne szerokiej promocji miasta – temu zresztą służyły także rozmaite wydawnictwa rozsyłane przez bydgoskich esperantystów na cały świat. Andrzej Grzębowski był osobą życzliwą , pomagał bezinteresownie – sam tego doświadczyłem – wielu osobom i tym sobie znanym i tym , którzy byli w potrzebie. Teraz wędruje po niebiańskich szlakach – tam jeszcze przecież nie był, żal , że już tam jest.
Walentyna Fiszer-Dolińska
Krzysztof Śliwiński