Pri la loka agado en Nowy Sącz.
Novsonĉa Forumo de Neregistaraj Organizaĵoj estis preparita je nomo de Urbestro Ryszard Nowak, fare de la Urba Oficejo la 21-an de junio 2017j. La evento komenciĝis per parada marŝado tra urbaj stratoj ĝis la Urbodomo, delegacioj je kelkdeko da diversaj Organizaĵoj. Centron de Interkultura Edukado CEM-CIE Nowy Sącz reprezentis 10 gedelegatojn, vestitajn en la „uniformaj” ĉemizoj, portantajn grandan informŝildon pri Zamenhofa Jaro 2017 kaj nia aktuala aktivado.
Tio ekinteresis la redaktorinon de regiona Radiostacio rdn (Radio Dobrej Nowiny = Radio de Bona Novaĵo), funkcianta en tereno de du distriktoj: Nowy Sącz kaj Tarnów. Intervjuon por la aŭskultantoj de la Radiostacio realigis kolegino Jolanta Kieres – vicprezidantino de CEM pri Edukado.
En holo de Urbodomo estis /as organizita ekspozicio pri agadoj de lokaj Neregistaraj Organizaĵoj. Ĝi post du semajnoj estos translokigita al sidejo de Ofico por Urbaj NRO-j. Tie ĝi fariĝos konstanta ekspozicio, en ki unia CEM-organizaĵo prezentiĝas vere interese kaj bele.
Raportis – Halina Komar
GALA
wręczenia decyzji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
o wpisie na Krajową Listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego
14 października 2016, godz. 13:00
Kraków, Muzeum Narodowe w Krakowie, Galeria Sztuki Polskiej XIX w. w Sukiennicach, Rynek Główny 3
Program
13:00 Otwarcie Gali – Wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, dr hab. Magdalena Gawin,
Wręczenie dyplomów Ministra depozytariuszom elementów niematerialnego dziedzictwa kulturowego, wpisanych na Krajową Listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego:
Język esperanto jako nośnik kultury esperanckiej
Umiejętność wytwarzania instrumentu i gry na kozie
Hafciarstwo kaszubskie szkoły żukowskiej
Sokolnictwo żywa tradycja
Polskie tańce narodowe
Uroczystości ku czci Św. Rocha z błogosławieństwem zwierząt
Tradycyjna technika ludwisarska Felczyńskich w Taciszowie
Przywołówki dyngusowe w Szymborzu
Gwara warmińska jako nośnik tradycji ustnych
Zabawkarstwo żywiecko-suskie
Bartnictwo
Perebory – nadbużańskie tradycje tkackie
Zakończenie Gali, poczęstunek
Wręczenie przez Panią Minister dokumentu potwierdzającego wpis języka esperanto na Krajową Listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego.
Zdjęcie Depozytariuszy z Panią Minister na tle ekranu z informacją o esperancie.
Złożenie na ręce Pani Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego dr hab. Magdaleny Gawin prośby o wsparcie naszych starań dot. realizacji wskazań UNESCO z listopada 2015, aby obchodzić ROK ZAMENHOFA 2017 w związku z setną rocznicą jego śmierci.
Środowisko esperanckie reprezentowali Depozytariusze wpisu języka esperanto jako nośnika kultury esperanckiej na Krajową Listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego: Halina Komar i Kazimierz Krzyżak z Centrum Edukacji Międzykulturowej Nowy Sącz oraz przedstawiciel ZG PZE Robert Kamiński z Łodzi. Podczas uroczystości wystąpił także młodzieżowy zespół E-FAMILIO z Nowego Sącza.
Saluton! Poznaj z nami świat!
Program Aktywności WIELOPOKOLENIOWEJ WIOSKI ESPERANTO
podczas Festiwalu Woodstock 2016
Wielopokoleniowa Wioska Esperanto zaprasza!
ULOTKA WOODSTOCK pdf
Rok Zamenhofa 2017
Ludwik Zamenhof
Kochani – wielkie święto dzisiaj, bo juz wiemy, że ogłoszono na świecie przez UNESCO – ROK ZAMENHOFA 2017!
Nasz ogromny wysiłek dla przygotowania tego wniosku w kosmicznym tempie, okazał sie skuteczny!
Decyzja została podjęta. Wielkie podziękowania dla tych, którzy pomogli nam przygotować, przetłumaczyć, dostarczyć dokumenty do MKiDN we właściwym czasie. Jeszcze raz potwierdziło się, ze wystarczy silna wola dobrego zespołu, aby wszystko stało sie możliwe!
Niech żyje nasza Gwiazda – Esperancja!
Halina Komar
Konkurs EDUinspiracje – nominacja
Halina Komar została nominowana do nagrody EDUinspirator 2015, przyznawanej w konkursie organizowanym przez Fundację Rozwoju Systemu Edukacji, Narodową Agencję Programu Erasmus+.
Ostatecznego wyboru laureatów w każdej kategorii konkursowej dokona Kapituła konkursu. Laureaci tegorocznej edycji konkursu EDUinspirator zostaną ogłoszeni podczas gali, na którą zapraszamy wszystkich nominowanych w konkursie. Gala odbędzie się w Warszawie, 24 listopada 2015 roku.
Oto nominacja:
Esperanto – język bez granic – wystawa
Termin: 20.10.2015 – 10.11.2015
Miejsce: Biblioteka Jagiellońska, hol główny (wejście od ul. Oleandry 3)
Organizator: Biblioteka Jagiellońska
Wernisaż: 20 października 2015, godz. 17.00
Program wernisażu
Hol Biblioteki Jagiellońskiej (17.00-17.45):
- Powitanie gości – Dyrektor Biblioteki Jagiellońskiej, prof. dr hab. Zdzisław Pietrzyk oraz prof. dr hab. Leszek Kordylewski
- Wspólny toast za Ludwika Zamenhofa, twórcę języka esperanto
- Zwiedzanie wystawy
Sala konferencyjna:
- Lidia Ligęza, tłumacz na jęz. esperanto, wygłosi prelekcję pt. „Prof. Odo Bujwid – wybitny naukowiec i esperantysta” (17.45-18.00)
- Maria Majerczak, wykładowca UJ, poprowadzi lekcję wprowadzającą w język esperanto – wstęp wolny (18.10-19.00)
Zaproszenie pdf
Plakat pdf
Zdjęcia z wystawy
Forum Ekonomiczne w Krynicy Zdroju
Stało się już tradycją uczestnictwo jako „Esperanto” w prestiżowym Forum Ekonomicznym w Krynicy Zdroju w Polsce. Dwa jubileusze przypadły w tym roku: samo Forum świętowało 25 lat i jednocześnie Europejski Związek Esperanto z Esperanckim Stoiskiem uczestniczyło w FE po raz dziesiąty.
W Forum Ekonomicznym, nazywanym często „polskim Davos” uczestniczyła w tym roku rekordowa ilość uczestników: 3 tysiące przedstawicieli z 60 krajów przybyło na to ważne wydarzenie, które odbyło się w dniach 8-10 wrzesień 2015 r. Forum Ekonomiczne jest spotkaniem z wybitnymi osobami z polityki, ekonomii, ale także z przedstawicielami społecznych i kulturalnych organizacji. W tym roku Forum otworzyli Prezydenci Polski, Chorwacji i Macedonii, dyskutując o aktualnych tematach.
Tegorocznym głównym tematem Forum było „Jak zbudować silną Europę? Strategia i przyszłość” Niestety, znów nie zrozumiano, że aby wzmocnić poczucie wspólnoty w Europie i wzmocnić jej siłę potrzebny jest wspólny język. Ale o języku Esperanto ( w tym na temat języka w szerszym kontekście) w dalszym ciągu unikano dyskusji.
Program Forum był niezwykle bogaty, częściowo z powodu jubileuszu, częściowo z powodu wielkich problemów i w świecie i w Unii Europejskiej. Najwięcej dyskusji było właśnie o obecnej sytuacji imigrantów, o obronności, konfliktach, kryzysie europejskim itp.
O Esperanto (także problemach języka) w tym roku nie było własnego panelu dyskusyjnego EEU, lecz nie z powodu, że temat jest zbędny, lecz po prostu dlatego, że program był przeładowany. Było też wiele innych programów, które zostały pominięte przez organizatorów właśnie z tego powodu.
Przecież podczas spotkań w poprzednich latach na Forum prelekcje i dyskusje odbywały się nieraz do godz.22 00. Odbyło się 18 prelekcji i dyskusji, co jest rekordem do dziś.
Esperanto jednak było dobrze widoczne w sensie organizacyjnym – już dziesiąty raz jest organizowane Esperanckie stoisko, pełne wydawnictw informacyjnych o Esperanto w trzech językach roboczych Forum Ekonomicznego –( polskim, rosyjskim i angielskim). Setki tych wydawnictw było rozdawanych uczestnikom Forum. Najbardziej popularne były długopisy, zakładki, ulotki i znaczki.
Dla osób głębiej zainteresowanych, którzy wielokrotnie przechodzili koło stoiska i z zainteresowaniem dyskutowali o języku rozdawano także płytki DVD: Esperanto Elektronicznie, Esperanto jest…, i Esperanto. Rozdawany był także kwiz o Esperanto z podstawowym wprowadzeniem w język oraz ćwiczenia.
O Esperanto jednak rozmawiano podczas kilku dyskusji, co było może ważniejsze i bardziej interesujące, że temat otwierali nie uczestniczący w Forum Esperantyści, ale „zwykła publiczność”.
Podczas dyskusji jaka ma być Europa w przyszłości („jakiej Europy chcemy w przyszłości”), o politycznej integracji albo w ogóle o przyszłości, zauważali potrzebę porozumienia międzyludzkiego i możliwą rolę języka Esperanto w tym względzie. Oczywiście droga do zaakceptowania jest jeszcze długa, lecz może, paradoksalnie, obecne wielkie problemy będą mogły częściowo pomóc – właśnie podczas kryzysowych momentów szuka się rozwiązań – a Esperanto właśnie może być kluczem.
Obecność Esperanta w tym właśnie miejscu w Krynicy jest bardzo korzystna dla jego przyszłości. Jeżeli rozważa się poważnie , żeby Esperanto odegrało w przyszłości ważną rolę ( czy na całym świecie, czy w Europie), musi być coraz bardziej widoczne. Bardzo ważne jest uczestniczyć w takich wydarzeniach, w których uczestniczą decydenci – którzy mogą wpłynąć, a nawet zainicjować decyzję sprzyjającą i popychającą Esperanto do odegrania ważnej roli we wspólnej przyszłości, pokojowym współistnieniu itp. To miejsce daje także możliwość dyskusji z różnymi osobami uczestniczącymi w Forum i słyszeć ich opinie, widzieć reakcje oraz uwidocznić temat dotyczący europejskiej integracji.
Oprócz zajęć przy Esperanckim stoisku widzieliśmy także piękny program kulturalny – koncert „Młodych głosów”, który odbył się w ostatnim dniu Forum, po południu. Informacja o tym koncercie ukazała się na całej stronie w informatorze programowym, który każdy uczestnik otrzymywał. Zespół ten, pochodzący z Nowego Sącza zaprezentował się także, na 100 –nym Światowym Kongresie Esperanta w Lille we Francji. Jest to młodzieżowa grupa śpiewająca różne pieśni – ludowe, popularne, także romantyczne w języku Esperanto.
Wielkie, specjalne podziękowania należą się niezmordowanej w swej działalności pani Halinie Komar, dzięki której nasz udział w tym bardzo ważnym wydarzeniu jest możliwy. Na podziękowania także zasłużyło UEA, ESF oraz pan Mijośi, który współfinansował uczestnictwo w Forum w tym roku. Bez tych sponsorów nie byłby możliwy nasz pobyt na Forum, a co za tym idzie nie mielibyśmy możliwości rozpowszechnienia informacji o Esperanto.
Peter Baláž – prezes Europejskiego Związku Esperanto
Te artykuł pojawił się w październikowym zeszycie La Ondo de Esperanto (2015).
La Ondo de Esperanto, 2015, №10.
La Balta Ondo http://sezonoj.ru/2015/09/krynica/
Trzeci europejski festiwal Esperanckich piosenek
ŚPIEWANIE SERCEM WARTE JEST OD ZŁOTA WIĘCEJ
Jeżeli coś powtarza się po raz trzeci, to znaczy, że uformowała już się tradycja i że impreza jest udana, zasługująca na uwagę szerszej publiczności. Ta opinia jest trafna właśnie w przypadku tegorocznego Europejskiego Festiwalu Piosenek Esperanckich , który odbył się 16 i 17 maja we Wrocławiu (Polska)
Wrocław omalże nie powodował utraty oddechu u wizytujących go gości festiwalu swoją gotycką i barokową architekturą i te emocje uczestnicy i widzowie wrocławskiego Esperanckiego festiwalu przenieśli także na festiwalowe salony. Esperanckie imprezy nie zawsze budzą wielkie nadzieje, ale tym razem goście byli przyjemnie zaskoczeni, a festiwal cieszył serce od początku do końca. I właśnie chcę jeszcze raz powtórzyć, że „śpiewanie sercem warte jest od złota więcej”. Muzyka daje tak subtelne wibracje, które dotykają serca i pobudzają go do radości i to daje nowy wymiar ludzkiemu życiu. Jak widzieliśmy na twarzach kandydatów wrocławskiego festiwalu, ich śpiew wydobywał się z głębi serc, głównie dzieci, chociaż wyczucia muzyki nie brakowało także starszym.
W pierwszy festiwalowy dzień koncerty odbywały się w salach Uniwersytetu Ekonomicznego i tam już było widać, że nie jest to zwykła impreza. Ale kulminacją festiwalu był Koncert Laureatów, który odbył się w niedzielę 17 maja w prestiżowym salonie, imponująco odnowionego Wrocławskiego Dworca Głównego .
Kto zauważył przymioty i mankamenty Festiwalu? Chociaż organizatorzy wielomiesięcznymi zabiegami pokazali wielki entuzjazm aby zorganizować piękny program, znaleźć kwalifikowanych piosenkarzy, współpracowników i jurorów, piękną salę koncertową dla laureatów, sponsorów itp. – na wiele spraw charakteryzujących ruch Esperancki nie mieli wpływu. Ich staraniom bardzo pomogła pozytywna akceptacja Esperanta w polskim środowisku działalności Centrum Edukacji Międzykulturowej – regionalne Biuro we Wrocławiu, którego comiesięczne raporty przesyła nam jego dyrektorka, pani Małgosia Komarnicka. Ale mówiąc szczerze, muzyczna gałąź w Esperanckim ruchu jest niestety niezbyt bogata., niewiele jest grup muzycznych, niewiele indywidualności muzycznych, chórów funkcjonujących na tym specyficznym polu artystycznym i że poziom muzyczny Esperanckiej muzyki jest dużo mniejszy niż np. muzyki narodowej. Właśnie dlatego starania organizatorów mają niezwykle ogromny walor. Przecież oni działają na bardzo trudnym polu, często unikanym przez innych organizatorów i dlatego nawet najmniejsze sukcesy znaczą ogromny postęp. Z powodu niewystarczającego rozwoju muzyki w ruchu Esperanckim, jest bardzo trudno zorganizować festiwal, który miałby rangę europejskiego festiwalu. Wprawdzie swój europejski charakter ten festiwal zawdzięcza melodiom znanym w całej Europie a prezentowanym przez kandydatów, a także niestety faktowi, że chociaż jeden chór z zagranicy, z Zagrzebia („Gajuletoj” – Chorwacja) przyjechał do Wrocławia. Ale też, z drugiej strony, chcę zaakcentować to, co daje osobny walor temu festiwalowi.. Reguły uczestnictwa w festiwalu wymagają, żeby każda grupa śpiewająca lub solista musieli zaprezentować dwie piosenki.: jedną Esperancka, a jedną w języku ojczystym. Z tego powodu festiwalowa scena debiutowała wieloma nie esperanckimi piosenkarzami i chórami, jednak śpiewającymi w języku Esperanto. Wielu z nich, poprzez swoje wysokie kwalifikacje, niejednokrotnie zadziwiająco dobrze zaprezentowane piosenki podniosło jakość festiwalu o kilka stopni wyżej niż się spodziewano po Esperanckich uczestnikach. Ale przede wszystkim festiwal zrobił wielki krok, by wyciągnąć Esperantystów z „zielonego getta” i zaprezentować się przed nie esperancką publicznością i to w bardzo pozytywnym świetle. Pojawiały się tu prezentacje powszechnie znanych między esperantystami piosenek m.in. „Guantanamera” nawet w dwu wariantach, ale słychać było także wiele pięknych piosenek, których Eperantyści nie znali.
Ja żałuje, że nie mogę tutaj wyznaczyć szczególnie jakiegoś piosenkarza lub chóru, ale to byłaby moja osobista opinia. Dlatego prezentuję szanownym czytelnikom decyzje festiwalowych jurorów, których przewodniczącym był profesjonalista, piosenkarz jazzowy Marek Bałata, w składzie jury – muzyk i Esperantysta Wojtek Ławnikowicz i Esperantysta Zdzislaw Koczarski. Konkursy odbywały się w 3 grupach wiekowych (piosenkarze poniżej 18 lat, 18 i więcej lat oraz seniorzy) i w 2 podkategoriach (soliści i chóry) W kategorii poniżej 18 lat najlepszymi chórami okazały się „Górowianie” z Góry oraz „Gajuletoj” z Zagrzebia, a z solistów Amelia Wójtowicz i Amelia Góralska. W kategorii powyżej 18 lat najlepszy był kwartet „Rondanaro” a wśród solistów Aleksandra Seredyńska i Patrycja Bogdała.. Wśród seniorów najlepszym obwołany został chór „Atena”„Dumka”, „Apasjonata” a z solistów Mieczysław Nitchke i Kazimierz Kudryński.
Festiwal wspólmie zorganizowało Centrum Edukacji Międzykulturowej – Biuro Regionalne Wrocław i Wrocławskie Centrum Seniorów (organizacja nie Esperancka) . Wielki sukces, bez wątpienia , festiwal zawdzięcza głównym organizatorom – Małgosi Komarnickiej, Robertowi Pawliszko i Annie Ejfler oraz wielu współpracownikom i sponsorom. Gratulacje dla wszystkich i do Czwartego…!
Josip Pleadin
Internacia Kunveno en Germanujo kadre de GRUNDTVIG Partnera Projekto. Komenco de artista vojo de ensemblanoj de „Juna Voĉo”.
Fino de 2jara programo Grundtvig okazis en Harzmontaro. La germana Projekta Partnero invitis por kuna cxeesto dum la Pentekosta Festo, kiu estas grava evento en la urbo kaj regiono de Harzmontaro. Ĝuste tiel Germanoj elektis tiujn ĉi festajn tagojn (oni havas ĉi tie 2-tagan religian feston, malsame ol „postsovetaj” landoj, kie ŝtataj registaroj nuligis la duan tagon de la festo PENTEKOSTO („Zielone Święta”). Krom proponoj landkonigaj fare de nia Projekta Partnero, ni ankaŭ spektis la urban programon, kies ĉefa evento estis granda marszado tra la urbo – kun multaj kapeloj kaj orkestroj, ĉiuj regionaj organizaĵoj kaj kluboj sportaj, hobiaj, kulturaj, generaciaj, diverskomunumaj kts. – gaja kunirado je miloj de homoj, kantantaj, kriantaj , ludantaj… Inter ili – nia granda pola grupo de 25 personoj – samvestitaj, kun flagetoj Esperantaj, polaj kaj europuniaj, kaj sub ŝildo de la loka Esperanta Organizaĵo… Dum voje ni gajnis la intereson kaj simpation de la loĝantoj kaj kunmarŝantoj.
Nia projekta kunlaboranto agas en Eŭropa unika urbo, kiu aldonis al sia nomo Herzberg
– Urbo Esperanto. Tio estis volo de la Urbestro kaj la Urba Konsilantaro..Tia maniere , la negranda, sed belega urbeto kreiĝis la monda simbolo, kun la opinio de urbo tre favora por disvolvigo kaj plifortigo de la Esperanto-movado. Alveturas al ĝi Esperantistoj el ĉiuj kontinentoj pro aranĝoj organizataj de tre aktiva loka Internacia Kulturocentro. Ili ankaŭ vizitas atrakcian montaran parkon, interesan kastelon kaj apudajn vizitindajn urbetojn. Nia grupo ekskursis al proksima, historie grava kaj interesinda pro eksterordinara beleco urbo Duderstadt.
Ni loĝis en Sieber en 300jara hotelo ZUM- PASS, kiu danke al siaj posedantoj – geedzoj Teresa kaj Zygmunt Liberski, fariĝis vera, sincera koro de tiea Esperantujo. La hotelo famiĝis ne nur pro komforto de ties ĉambroj kaj neesprimeble bona manĝaĵo – ili ŝtelis niajn korojn pro sia gastamo, sincera koreco, la etoso sentebla ene, de la alvenmomento ĝis forveturo.
En tiu ĉi fina seminario krom Poloj partumis Germanoj, Nederlandanoj kaj Hungaroj. Nia grupo estis rimarkebla pro nombro de ĉeestantoj kaj kolora, kantanta junularo ( 15 jaraj).
Centro de Interkultura Edukado el Nowy Sącz (koordinanto de la projekto) preparis propran artistan programon okaze de maja festo en Herzberg am Harz – Esperanto Stadt. Kaj verdire – ĝi pliriĉigis , plikolorigis iomete enuigajn prezentadojn de tre similaj folkloraj ensembloj el du apudaj komunumoj…
La junuloj kantis trifoje en la pola lingvo kaj Esperanto, prezentiĝis en diversaj, konformaj vestoj al etoso de ĉiu vespero – romantika, populara, folklora… Niaj junuloj estis ankaŭ ornamo de la urba parado!
Talento, beleco kaj freŝeco de la kantantoj ravis spektantojn kaj aŭskultantojn de la internacia aranĝo kaj fotoj pri ili troviĝas jam en germanaj gazetoj kaj interreto.
Tiu ĉi ensemblo estas pli juna grupo de la antaŭa „Juna Voĉo” gvidata de Irena Górowska en Urba Kulturcentro, kiu havis sukcesojn dum kelkaj jaroj, ankaŭ ĉe esperantista publiko en Slovakio kaj Germanio. Nun pro maturiĝo de ĝiaj anoj ne estas kompleta, la vivaj vojoj kondukis ilin fore de nia urbo…
Nuna grupo preparas repertuaron en Esperanto por Jubilea Centjara Monda Esperanta Kongreso en Lille (Francujo julio 2015) Aliĝis jam 2,5 mil da Esperantistoj el 82 landoj – homoj el ĉiuj kontinentoj, de diversaj rasoj, kulturoj, religioj.
Post la kongreso ni vizitos Parizon.Tiel komenciĝas eksterlanda „kariero” de junaj ensemblanoj de „Juna Voĉo”.
Vi povas rigardi reklamigan filmeton pri ili:
kaj ankaŭ la lastajn artikolojn en intereto:
Priskribis – Halina Komar
Junaj Voĉoj