Esperanto jest językiem międzynarodowym, który stworzył polski lekarz Ludwik Zamenhof. Nazwa „Esperanto” pochodzi od pseudonimu, pod którym Zamenhof opublikował swoją „Unua Libro” („Pierwsza Książka”) w roku 1887. W tej książce, twórca przedstawił bazę języka w 16 gramatycznych regułach.
Esperanto opiera się na bazie języków indoeuropejskich. Dzięki regularności i łatwej gramatyce, esperanto można szybciej opanować niż inne języki .
Zamenhof stworzył neutralny język dla międzynarodowej komunikacji, dla przyjaźni i pokoju. Język ten nie zamierza wypierać języków narodowych, ma być jedynie językiem pomocniczym.
Esperanto od 1887 do dziś naturalnie ewoluowało, lecz z nienaruszalnością fundamentu, o którym pisał Zamenhof w „Fundamento de Esperanto”.
Esperanto posiada bogatą oryginalną literaturę, a także wiele tłumaczeń znanych dzieł literatury światowej.
Główną światową esperancką organizacją jest Światowa Organizacja Esperanta, założona w roku 1908.
Największymi spotkaniami esperantystów są Światowe Kongresy Esperanta organizowane co roku w innym kraju. Pierwszy odbył się we francuskim mieście Boulogne-sur-Mer w roku 1905.

Symbole Esperanta: flaga i gwiazda. Zieleń oznacza nadzieję, biały pokój i neutralność, pięcioramienna gwiazda pięć kontynentów.  Esperantyści mają własny hymn „La espero” (Nadzieja). Słowa hymnu napisał Ludwik Zamenhof.

flaga

gwiazda

Hymn

esperanto himno

Nadzieja

W świat przyszło nowe uczucie
Przez świat idzie mocne wołanie
Na skrzydłach lekkiego wiatru
Teraz niech z miejsca ono leci
Nie dla miecz krwi spragnionego na miejsce
Ono ludzką ściąga rodzinę
Światu wiecznie walczącemu
Ono obiecuje świętą harmonii

Pod świętym znakiem nadziei

Zbierają się o pokój walczący
I szybko rośnie sprawa
Poprzez pracę ludzi mających nadzieję
Mocno stoją mury tysiącleci
Pomiędzy narodami podzielonymi
Lecz prysną uparte bariery
Świętą miłością rozbite.

Na neutralnym językowym fundamencie
Rozumiejąc jeden drugiego
Narody utworzą w zgodzie
Jeden wielki krąg rodzinny
Nasze pilne grono kolegów
W pracy pokojowej nie zmęczy się
Aż piękny sen ludzkości
Na wieczną chwałę urzeczywistni się.