Centrum Edukacji Międzykulturowej

Święto wielokulturowej Europy – 26 października to Europejski Dzień Języków

Z inicjatywy Rady Europy, od 13 lat obchodzimy ten dzień pod hasłami: „Języki otwierają drzwi”  i „ Bogactwo języków – bogactwem Europy”.  W obchody tego święta włączyły się miliony ludzi w 45 krajach.

Nasz skromny, Sądecki udział – to realizacja programu Grundtviga we współpracy z Partnerami w 3-ch krajach UE:  Niemcami, Holandią i Węgrami.

Tytuł projektu bezpośrednio jest związany z ideą Europejskiego Dnia Języków, ponieważ brzmi: „Wielokulturowość i wielojęzyczność Europy – jak o tym uczyć?”  Inicjatorem i  Kordynatorem tego projektu jest Centrum Edukacji Międzykulturowej w Nowym Sączu.

Dzień 26 września stał się wielkim świętem całego środowiska edukacji językowej i co roku Sekretarz Rady Europy kieruje apel do 800 mln Europejczyków o podejmowanie nauki różnorodnych języków, promując wielojęzyczność wśród dorosłych, młodzieży i dzieci.  Uczestniczą w tym esperantyści, dla których zachowanie wielojęzyczności świata jest celem nadrzędnym.  Właśnie po to istnieje pomostowy, neutralny język esperanto, aby łączyć dbałość o różnorodne  kultury i nie pozwolić na ich zagrożenie poprzez ekspansję tylko jednego języka narodowego i  jednej kultury o cechach imperialnych, zaborczo wypierającej inne.

W ramach współpracy w realizacji międzynarodowego programu językowo –kulturoznawczego, odwiedziliśmy naszych „Bratanków” na Węgrzech, gdzie podczas 4-dniowego   Seminarium w Balatonszardo oraz w Budapeszcie, wielokrotnie słyszeliśmy cytowane przez Węgrów sławne powiedzenie o naszym braterstwie: „i do szabli i do szklanki” – po polsku, węgiersku i w języku esperanto…

W seminarium wzięło udział 30 osób z 4-ch krajów a przebogaty program był związany ze zwyczajami związanymi z uprawą winorośli i produkcji win, a więc uczestniczyliśmy także w Święcie Wina, odwiedziliśmy żywy skansen, winnice i piwnice (nie tylko muzealne)… Uczestniczyliśmy także w warsztatach haftu ludowego węgierskiego, po których zarządzono konkurs haftu dla uczestników. Tutaj okazało się, że najzdolniejsze są kobiety z Nowego Sącza, bowiem to one zdobyły  3 główne nagrody: piękne serwety ręcznie haftowane  a I miejsce – dodatkowo  butelkę Tokayu!   Nazwiska zwyciężczyń :  Joanna Galara, Wanda Śmigielska i Krystyna Buczowska. Wszystkie one są członkami Klubu Esperanta przy MOK i słuchaczkami Sądeckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku!

Gratulacje!

Opowiedziała –Halina Komar

Sądeczanki rozbiły bank nagród podczas seminarium kulturoznawczego na  Węgrzech !

Centrum Edukacji Międzykulturowej w Nowym Sączu jest koordynatorem międzynarodowego projektu GRUNDTVIG, w którym uczestniczą DE+NL+ PL+HU:

„Wielokulturowość i wielojęzyczność  Europy – jak o tym uczyć?”

Temat aktualny w przeddzień Europejskiego Dnia Języków, obchodzonego z inicjatywy Rady Europy już 13 raz w dniu 26 września.

W ramach projektu Grundtviga oraz w związku z jutrzejszym świętem wielojęzyczności  Europy, odbyło się na Węgrzech seminarium kulturoznawcze, realizowane w Balatonszarszo i Budapeszcie. Podczas  niezwykle bogatego programu seminaryjnego, dokładnie ilustrującego kulturę i obyczajowość Regionu Południowego Balatonu, znalazł się także czas  na zwiedzanie niezwykłego „żyjącego skansenu” – wioski Buzsak, kąpieli w termalnym, powulkanicznym jeziorze w uzdrowisku Heviz, udział w Paradzie Święta Winobrania w Zalakaros i ulicznej zabawie, w której najaktywniejszą grupą byli właśnie Polacy.

Nie zabrakło specjalności kuchni węgierskiej (poprzedzonych naukową prelekcją o węgierskiej sztuce kulinarnej),  ani muzyki w przepastnych piwnicach winnych,  ani cygańskiej muzyki z tańcami w gościńcu SZEGED w centrum Budapesztu…

Organizator tego seminarium – to Szilvasi Laszlo, prezes Kulturalnego Związku Esperantystów na Węgrzech i właściciel najlepszej Szkoły Językowej w tym mieście ( wspomnieć należy, że na Węgrzech Esperanto jest językiem równoprawnym z innymi językami  narodowymi , używanym do zaliczania egzaminów maturalnych i dyplomowych na studiach wyższych – 5-6 tys. zdających co roku wybiera właśnie esperanto).  Laszlo zaproponował nam przyśpieszone warsztaty haftu węgierskiego, po których do konkursu dla uczestników przystąpili nawet mężczyźni!

Niepokonane okazały się jednak  Sądeczanki, zagarniając  główne nagrody!  Najlepsze w tym gronie międzynarodowym były:  Joanna Galara – I miejsce, Wanda Śmigielska – II miejsce, Krystyna Buczowska – III miejsce. Wszystkie otrzymały ręcznie haftowane serwety a  laureatka dodatkowo – butelkę Tokayu.

Wszystkie one są esperantystkami z naszego Klubu Esperanto w MOK  i wszystkie – słuchaczkami  Sądeckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku.

Źródło: portal SĄDECZANIN „Kultura i edukacja”

Ogólny przegląd zwyczajów bożonarodzeniowych w Polsce opracowany  Ewę Tracz z Wrocławia.

Boże Narodzenie w Polsce pdf

 Zaproszenia na obchody  „Dni Zamenhofa”:   Zaproszenie 1 .pdf,  Zaproszenie 2 .pdf, Zaproszenie 3.pdf

Program  obchodów  „Dni Zamenhofa”: Program Dni Zamenfofa. pdf,   plakat,pdf

DNI  ZAMENHOFA w Nowym Sączu 11-13.XII.2014

z  okazji

1859r.    155-a rocznica  Urodzin Ludwika L. Zamenhofa

1954r.     60-lecie Rezolucji UNESCO w Montevideo popierającej ESPERANTO

2012r.     Powstanie Parlamentarnego Zespołu Wspierania Esperanta w  RP

2014r.     Esperanto na Liście Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego NID

Koordynator: Centrum Edukacji Międzykulturowej Nowy Sącz/Wrocław

Współorganizatorzy: Europa-Demokracja-Esperanto Polska oraz ZG Polskiego Związku Esperantystów

We współpracy z Sądeckim Uniwersytetem Trzeciego Wieku

Pomoc organizacyjna: Miejski Ośrodek Kultury w Nowym Sączu

PROGRAM  OBCHODÓW

Pod Patronatem Senatora prof.dr.hab.inż. Edmunda Wittbrodta,

Przewodniczącego  Parlamentarnego Zespołu Wspierania Esperanta

Czwartek 11.12.2014

godz. 13  w Sali MCK  SOKÓŁ  dla słuchaczy SUTW i uczestników Dni Zamenhofa: Krótka informacja Haliny Komar o wydarzeniu, mini prelekcja Małgosi Komarnickiej „Od małej książeczki do ogólnoświatowego ruchu”  i film Romana Dobrzyńskiego BONA  ESPERO, rozdanie zaproszeń  (konieczne  ograniczenie ilością miejsc w Sali MOK) na wernisaż wystawy senackiej  i premierę spektaklu URSZULA w MOK.

godz.14 – 16 przerwa obiadowa

godz.16 – 19 Blok programowy: Wieczór z Esperantem I

ESPERANTO-NIEMATERIALNE DZIEDZICTWO KULTUROWE  –

świętujemy wpisanie na Listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa MKiDN

– w holu górnym MOK, uroczyste otwarcie tzw. Wystawy Senackiej przy udziale zaproszonych gości i mediów,

– w Sali Widowiskowej MOK, krótką  prelekcję/prezentację wykona Honorowy Przewodniczący EDE-PL Kazimierz Krzyżak

– sala widowiskowa MOK – spektakl URSZULA autorstwa Romana Dobrzyńskiego w wykonaniu Małgosi Komarnickiej

– poczęstunek zaproszonych gości urodzinowym tortem Ludwika, toast za epokowy sukces – uznanie Esperanta za Niematerialne Dziedzictwo Kulturowe wpisem na Listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa – 20 listopada 2014r. zatwierdzenie MKiDN.

=================================================================

Piątek 12.12.2014

godz.10 – 11  sala Kameralna MOK: „ Esperanto na wesoło”-  wystąpią dzieci ze szkół wiejskich, gdzie uczy esperanta Jolanta Kieres ze skeczami esperanckimi, potem  zabawny Magiczny Stolik Teatru pod nazwą ESPERANTO w wykonaniu seniorów, słuchaczy SUTW. Prezenciki „Mikołajowe” dla wykonawców.

godz.11-11,15  Informacja Haliny Komar – prezes CEM na temat planowanego uczestnictwa naszych esperantystów w 2015 r. w  następujących imprezach ( terminy zgłoszeń, warunki uczestnictwa, koszty) :

kwiecień 2015 – seminarium pedagogiczne na Węgrzech HU

maj 2015 – Festyn Ludowy w Herzbergu DE

lipiec 2015 – Światowy Kongres Esperanta w Lille FR

sierpień 2015 – Międzynarodowy Kongres Młodzieży Wiesbaden DE

wrzesień 2015 – Forum Ekonomiczne Krynica PL

(możliwość organizacji wakacyjnej grupy na Festiwal Muzyczny w

Danii oraz Somera Esperanto Studado na Słowacji)

11,15 – 11,45 Prelekcja Stanisława Mandraka – przewodniczącego ZG PZE na emat jubileuszu „Montevideo 60” o najważniejszej rezolucji UNESCO dla naszego ruchu i kontynuacji na Konferencji w Sofii.

godz. 11,45 – 13.00  ESPERANTO jako Niematerialne Dziedzictwo Kulturowe szanse i zadania z tego wynikające – dyskusja panelowa między przedstawicielami CEM+EDE+PZE (czy PEJ i ILEI też się włączą?)

godz. 13 – 15  przerwa obiadowa

godz. 15 – 17  Sala Konferencyjna: próba stworzenia zespołu roboczego do realizacji krajowego programu włączenia Esperanta do polskiego systemu oświaty (poszukiwania kompetentnych osób, propozycje źródeł finansowania na kształcenie nauczycieli esperanta, zasoby rzeczowe – baza lokalowa, usprzętowienie, wsparcie lokalnej administracji państwowej i samorządów, patronaty polityczne, sponsoring instytucjonalny i biznesowy…

Propozycje do Rady Programowej , składającej się z ludzi oświaty i autorytetów esperanckich oraz ekspertów, którzy opiniowali wniosek do NID.

Równolegle: w Sali Kameralnej będzie wykonana wersja esperancka URSULI 

.godz. 17 – 17,30 przerwa kawowa

godz. 17,30 -19.00, Blok Programowy: Wieczór II z Esperantem

ŁĄCZYMY RÓZNE KULTURY ODMIENNYCH  ŚWIATÓW

w duchu rezolucji UNESCO z Montevideo:

Harmonia duszy i ciała, Nepalskie amplitudy i tybetańskie dźwięki.

Autor filmu Roman Dobrzyński, zaprezentuje „Nepalskie Amplitudy” jako przykład zastosowania Esperanta dla realizacji postulatów Rezolucji UNESCO z Montevideo w 1954 r.– zbratania ludzi o całkowicie odmiennych kulturach w globalnej ideowej ojczyźnie: ESPERANCJI

=================================================================

Sobota 13.12.2014

godz.10 – 13 spotkanie pod budynkiem MOK i spacer po mieście Nowy Sącz, ze zwiedzaniem Muzeum Okręgowego – możliwość wyjazdu do Starego Sącza (zapisy zainteresowanych osób, aby zamówić bus)

godz. 13 – 15  przerwa na obiad

godz. 15 – 17  ciąg dalszy  posiedzenia grupy roboczej  do realizacji zadań po zatwierdzeniu wniosku do NID  – i organizacyjne, współpraca projektowa, wspólne wydawnictwa i imprezy międzynarodowe. Zaangażowanie wszystkich do projektu  e-WRO2016: organizacji  Tygodnia  Kultury Esperanckiej  w ramach całorocznego wydarzenia:

„WROCŁAW  – STOLICA  KULTURY  EUROPEJSKIEJ”, który obejmowałby:

1.Ogólnopolski Kongres Esperantystów +  IJK (czy PEJ zechce?)

2.Międzynarodowy Festiwal Kulturalno-Językowy,

3.Spektakle teatralne i muzyczne

4.Konferencja/Sympozjum na temat tworzenia platformy Eo-V4

5.Seminarium AMO (trening aktywistów)

6.SENIORALIA z happeningiem w Rynku: Jeszcze w zielone gramy

godz.17-18  Spektakl poetycko-muzyczny „Jeszcze w zielone gramy” w wykonaniu zespołu amatorskiego CEM „WSPOMNIENIA”

godz.18- 20  Wieczór pożegnalny ze wspólnym śpiewaniem (poprowadzi Ala

Skalska i Staszek Mandrak).

FOTOGALERIA

 W świecie esperanckim – epokowe wydarzenie!

20 listopada 2014 został uczyniony pierwszy krok w kierunku uznania Esperanta za Niematerialne Dziedzictwo Kulturowe świata: na początek – zostało ono wpisane  na Listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa, co otwiera nam  drogę do podobnych działań w innych państwach Europy i świata!

W ten sposób została usunięta przeszkoda, która uniemożliwiała nam realizację wielu europejskich i  globalnych inicjatyw środowiska esperanckiego. Stałym argumentem przeciwko naszym postulatom i wnioskom kierowanym do instytucji UE lub ONZ było twierdzenie, że Esperanto jest niczyje, nie należy do nikogo i to uniemożliwia podmiotowe traktowanie tego zjawiska. Teraz uznała je Polska, zaraz zaczną takie same starania państwa sąsiedzkie, zaczniemy już od 2015 r w krajach Grupy Wyszehradzkiej a potem dalej i dalej…

Tak pokażemy wartość globalną naszego ruchu a uznanie go za godne do wpisu na Listę Dziedzictwa Kulturowego Świata UNESCO będzie tylko kwestią czasu.

UEA (Światowy Związek Esperanta) z Rotterdamu jest z UNESCO w partnerstwie  konsultacyjnym, z ONZ posiada oficjalne stosunki (ma swoich przedstawicieli w  biurach ONZ w Nowym Jorku i Genewie), współpracuje z Radą Europy.

Równe 60 lat temu, w grudniu 1954, Rezolucja UNESCO z Montevideo uznała Zamenhofa za „Symbol Ludzkiego Braterstwa” a Esperanto za wartość kulturową, podkreślając jego zasługi dla kulturalnej i intelektualnej wymiany międzynarodowej, służące zbliżeniu narodów. Podobne cechy Esperanta zostały zaznaczone w Rezolucji UNESCO w 1985r. w Sofii. Te właśnie fakty pozwalają nam mieć nadzieję na uznanie Esperanta za godne umieszczenia na Liście Niematerialnego Światowego Dziedzictwa Kulturowego w  bliskim czasie.

Głównym inicjatorem krajowego sukcesu byli:  Przewodniczący Parlamentarnej Grupy Wspierajacej Esperanto, prof.dr hab.inż. Edmund Wittbrodt  oraz założyciel  Polskiej Sekcji organizacji Europa-Demokracja- Esperanto Kazimierz Krzyżak, z którymi  współpracuje sądeckie Centrum Edukacji Międzykulturowej.

A ponieważ większość członków CEM stanowią słuchacze SUTW – więc jest to nasze wspólne Święto, na które zapraszamy  11-13 grudnia 2014r!  Świętować będziemy:

  –  155 lat od urodzin Ludwika Zamenhofa

  –  60-lecie Rezolucji  UNESCO w Montevideo

  –  2 lata od powstania Parlamentarnego Zespołu Wspierającego Esperanto

  –  Wpisanie  Esperanta na Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego NID

Umieszczenie międzynarodowego języka ESPERANTO na Polskiej Liście Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Polski,  jest pięknym akcentem roku, w którym międzynarodowa społeczność esperantystów czcić będzie 155 rocznicę urodzin (15 grudnia) twórcy tego języka – LUDWIKA ZAMENHOFA.

Staraniem polskich esperantystów i dzięki zaangażowaniu posłów i senatorów R.P. skupionych w Parlamentarnym Zespole Wspierania Języka Esperanta – pod przewodnictwem Senatora prof. dr hab. inż Edmunda Wittbrodta, oraz współpracy z polskimi organizacjami esperanckimi jak również wybitnymi krajowymi oraz zagranicznymi osobistościami, MIĘDZYNARODOWY JĘZYK ESPERANTO (w dniu 31 października 2014 roku uzyskał aprobatę Polskiego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, – prof. dr hab. Małgorzaty Omilanowskiej  i wpisany został ba Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Polski  co nastąpiło w dniu 31 października 2014 o czym nieoficjalnie poinformowano w dniu 20 listopada 2014 roku.

Pozwoli to na poczynienie dalszych starań o uznanie ESPERANTA jako dziedzictwa kulturalnego ludzkości i zgłoszenie propozycji o wpisanie go na  Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturalnego Ludzkości UNESCO. Szczegółowe informacje  – patrz strona internetowa:

http://esperanto.info.pl/index.php?id=aktualnosci

Esperanto w ciągu 127 lat istnienia dowiodło swojej przydatności w kształtowaniu przyjaznych stosunków między ludźmi różnych nacji i możliwości porozumiewania. Idea: Esperanto – pierwszym językiem dla nikogo, drugim dla wszystkich znalazła powszechne uznanie w szerokich kręgach kulturowych. Idea ta kwalifikuje Esperanto do roli  języka pomostowego (pontolingvo)  z jednoczesnym uznaniem ważności (wyższości) każdego języka ojczystego (narodowego). Esperanto podczas 127 lat swego rozwoju posiadło wszystkie atrybuty języka naturalnego pozwalające na wyrażanie w nim myśli i uczuć oraz wykorzystanie go we wszystkich dziedzinach ludzkiej działalności Połączenie logiki z prostymi zasadami gramatycznymi decyduje o stosunkowo szybkiej możliwości jego opanowania i przekonuje uczącego się o pozytywnych efektach włożonego wysiłku..  Liczne badania dowiodły, że opanowanie języka esperanto jako pierwszego języka obcego ułatwia w znacznym stopniu opanowanie kolejnych języków obcych. Ma to niebagatelne znaczenie w kształtowaniu nowych, opartych na zasadach partnerstwa relacjach między narodami jednoczącej się Europy. Nasze pokolenie ponosi odpowiedzialność nie tylko za siebie, lecz również za przyszłe pokolenia. Trudnym do wyobrażenia byłby przyszły świat, w którym tylko elity polityczno-intelektualne będą mogły komunikować się w jednym z języków etnicznych a zróżnicowane kultury świata będą systematycznie eliminowane i zostaną zdominowane przez kulturę tego języka. Dowodami świadczącymi o żywotności i przydatności esperanta są  m.in: Po 127 latach swego istnienia esperanto znajduje się obecnie wśród 100 najbardziej używanych języków, spośród 6.800 języków używanych w mowie na świecie. Jest 30. najbardziej używanym językiem w Wikipedii spośród 285 języków (11 luty 2013). Esperanto jest używane wśród języków wybranych przez Google, Skype, Firefox, Ubuntu i Facebook. Google. Translate – (program tłumaczeniowy Google), dodał ostatnio ten język do swej prestiżowej listy 64 języków. Także dzisiejsze dotykowe telefony komórkowe są przystosowane  do używania esperanta. Więcej osób mówi po esperancku niż w języku islandzkim. (Według Książki faktów świata The Word Factbook wydanej przez amerykańską CIA)|. Esperanto jest oficjalnie nauczane w 150 uniwersytetach i innych placówkach szkolnictwa wyższego, oraz w 600 elementarnych i podstawowych szkołach w 28 krajach. Posiada bogatą literaturę składającą się z 50.000 tytułów, z nowymi wydawnictwami ukazującymi się każdego tygodnia. Prócz audycji radiowych w formie podkastów z różnych krajów (m.in. Esperanckie Polskie Radio Internetowe), istnieje 24-godzinna radiostacja o nazwie „Muzaiko“, a także telewizja internetowa w Chinach Postęp esperanta był (i jest również obecnie – przyp. A.B) hamowany z powodu uprzedzeń oraz z powodu niewiedzy i ignorowania faktów na ten temat. Adolf Hitler i Józef Stalin prześladowali osoby posługujące się esperantem deportując je w pierwszej kolejności do miejsc odosobnienia. Obaj dyktatorzy przeminęli, a Esperanto pozostało, rosło, ewoluowało i jest obecnie używane w komunikacji międzynarodowej, przez setki tysięcy osób w ponad 100 krajach świata. Powszechny Związek Esperantystów jest w konsultacyjnym partnerstwie z UNESCO, posiada oficjalne stosunki z Organizacją Narodów  Zjednoczonych jak również  z Radą Europy. W komunikacji internetowej Esperanto umożliwia neutralny i sprawiedliwy poziom dyskusji i porozumiewania, popierając w ten sposób prawo do egzystencji języków mniejszości narodowych i języków etnicznych, traktując wszystkie języki na zasadzie partnerstwa oraz respektując kulturalną i językową różnorodność. W 2015 roku odbędzie się 100 Światowy Kongres Esperanto w Lille (Francja) Z wykorzystaniem materiałów informacyjnych zamieszczonych na stronie:

http://uea.org/vikio/Unua_komuniko_en_la_pola

przygotował  Antoni Beyga

Wejdź na strony:

http://www.tvp.pl/bialystok/aktualnosci/kultura-i-sztuka/esperanto/17785309  

https://pl.glosbe.com/pl/eo/Lista%20%C5%9Bwiatowego%20dziedzictwa%20UNESCO  

http://www.bialystokonline.pl/esperanto-moze-trafic-na-liste-unesco,artykul,81558,8,1.html  

Karaj Geamikoj, Gesamideanoj- Regina, Andreo, Romeo kaj viaj Proksimuloj, Kunagantoj, Kunlaborantoj…

Triste kaj kompateme mi salutas vin kaj sendas Kondolencajn vortojn pro neatendita, tro frua forpaso de Andrzej Grzębowski. Okazis perdo por la tuta monda Esperantujo, mi eĉ ne povas imagi ESPERANTOTUR sen Andrzej, sen liaj ideoj, laborego, eksperimentaj agoj…

Sed plej multe perdis via Familio kaj al ili mi direktas miajn sincerajn kompatajn vortojn kun deziro, ke vi plu tenu en la Familia Rondo tiun ĉi kreaĵon de Andrzej, kiu kompilas diversflankan agadon de E-organizaĵoj en Bydgoszcz…

Andrzej restos en mia koro, ĉar Li estis la unua, kiu donis al mi helpan manon dum la plej malfacila periodo de mia vivo, dum riunigita mia vivo familia, profesia, socia – tiam dum t.n. Hejma Milito en Pollando, oni forprenis de mi la tuton… Amikecan manon kun ebleco havi ĉiutagan panon, mi ricevis de Andrzej, kiu ekproponis al mi malfermi la Filion de Esperantotur en Nowy Sącz. Dum kelkaj penigaj jaroj mi devis nokte veturadi 600 km unudirekte por preni ordonojn, dokumentojn, klarigojn kts. Mia vivo duoniĝis al malproksimaj urboj, sed mi havis en Bydgoszcz Amikojn, tie kleriĝis kiel E-instruisto, tie gajnis spertojn, kiuj dum libereca tempo en 1989j. permesis al mi fondi mian propran entreprenon „KORLANDO”. Tio ĉio danke al Andrzej kaj (jam poste) eksterlandaj esperantistoj…

Mi estas kredanta, ke Lia Animo sentas mian dankemon kaj mi tre badaŭras, ke dum multaj jaroj ni ne parolis pri tiama tempo, ke Li probable eĉ ne sciis, kiom mi estas dankema kaj kompletŝulda al Li! Ĝuste tiam ni devas ofte montri niajn sentojn al geamikoj, ĝis kiam ne estos jam tro malfrue… Ripozu en Paco, Andrzej – ni multaj memoros Vin longe…

Amike, plenkore – Halina Komar

Al la Kondolencoj aliĝas novsonĉaj esperantistoj kaj la aktivularo de CEM.

Smutno  powiedzieć ale dobiegła kresu ostatnia ziemska wędrówka Andrzeja Grzębowskiego – człowieka, którego pasją było poznawanie świata i esperanto. Bez wątpienia to dzięki niemu tysiące ludzi , a do tej grupy i ja się zaliczam, mogło podróżować po świecie także w czasach , kiedy wszelkie wyjazdy na zachód były delikatnie mówiąc niełatwe. Dzięki esperanckim koneksjom Andrzeja , za niewielkie pieniądze , choć w skromnych warunkach wraz z Esperantoturem można było poznawać Europę i świat. Esperanto – międzynarodowy język to było nie tylko hobby Andrzeja, to był sposób na życie , którym zaraził nie tylko swoich najbliższych ale tysiące osób dając im możliwość prostego, wspaniałego kontaktu z innymi ludźmi. To z Jego inspiracji powstała w Bydgoszczy międzynarodowa szkoła kształcąca młodzież z wielu krajów świata w zakresie turystycznej obsługi . To On był pomysłodawcą Esperanckich Dni Bydgoszczy , które były pomocne szerokiej promocji miasta – temu zresztą służyły także rozmaite wydawnictwa rozsyłane przez bydgoskich esperantystów na cały świat. Andrzej Grzębowski był osobą życzliwą , pomagał bezinteresownie – sam tego doświadczyłem – wielu osobom i tym sobie znanym i tym , którzy byli w potrzebie. Teraz wędruje po niebiańskich szlakach – tam jeszcze przecież nie był, żal , że już tam jest.

Walentyna Fiszer-Dolińska

Krzysztof Śliwiński