Krystyna Grochocka
Zaproszenia na obchody “Dni Zamenhofa”: Zaproszenie 1 .pdf, Zaproszenie 2 .pdf, Zaproszenie 3.pdf
Program obchodów “Dni Zamenhofa”: Program Dni Zamenfofa. pdf, plakat,pdf
Zamenhofa Tagoj en Nowy Sącz – 11-13.XII.2014
z okazji
1859r. 155-a rocznica Urodzin Ludwika L. Zamenhofa
1954r. 60-lecie Rezolucji UNESCO w Montevideo popierającej ESPERANTO
2012r. Powstanie Parlamentarnego Zespołu Wspierania Esperanta w RP
2014r. Esperanto na Liście Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego NID
Koordynator: Centrum Edukacji Międzykulturowej Nowy Sącz/Wrocław
Współorganizatorzy: Europa-Demokracja-Esperanto Polska oraz ZG Polskiego Związku Esperantystów
We współpracy z Sądeckim Uniwersytetem Trzeciego Wieku
Pomoc organizacyjna: Miejski Ośrodek Kultury w Nowym Sączu
PROGRAM OBCHODÓW
Pod Patronatem Senatora prof.dr.hab.inż. Edmunda Wittbrodta,
Przewodniczącego Parlamentarnego Zespołu Wspierania Esperanta
Czwartek 11.12.2014
godz. 13 w Sali MCK SOKÓŁ dla słuchaczy SUTW i uczestników Dni
Zamenhofa: Krótka informacja Haliny Komar o wydarzeniu,
mini prelekcja Małgosi Komarnickiej „Od małej książeczki do ogólnoświatowego ruchu” i film Romana Dobrzyńskiego BONA ESPERO, rozdanie zaproszeń (konieczne ograniczenie ilością miejsc w Sali MOK) na wernisaż wystawy senackiej i premierę spektaklu URSZULA w MOK.
godz.14 – 16 przerwa obiadowa
godz.16 – 19 Blok programowy: Wieczór z Esperantem I
ESPERANTO-NIEMATERIALNE DZIEDZICTWO KULTUROWE –
świętujemy wpisanie na Listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa MKiDN
– w holu górnym MOK, uroczyste otwarcie tzw. Wystawy Senackiej przy udziale zaproszonych gości i mediów,
– w Sali Widowiskowej MOK, krótką prelekcję/prezentację wykona Honorowy Przewodniczący EDE-PL Kazimierz Krzyżak
– sala widowiskowa MOK – spektakl URSZULA autorstwa Romana Dobrzyńskiego w wykonaniu Małgosi Komarnickiej
– poczęstunek zaproszonych gości urodzinowym tortem Ludwika, toast za epokowy sukces – uznanie Esperanta za Niematerialne Dziedzictwo Kulturowe wpisem na Listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa – 20 listopada 2014r. zatwierdzenie MKiDN.
=================================================================
Piątek 12.12.2014
godz.10 – 11 sala Kameralna MOK: „ Esperanto na wesoło”- wystąpią dzieci ze szkół wiejskich, gdzie uczy esperanta Jolanta Kieres ze skeczami esperanckimi, potem zabawny Magiczny Stolik Teatru pod nazwą ESPERANTO w wykonaniu seniorów, słuchaczy SUTW. Prezenciki „Mikołajowe” dla wykonawców.
godz.11-11,15 Informacja Haliny Komar – prezes CEM na temat planowanego uczestnictwa naszych esperantystów w 2015 r. w następujących imprezach ( terminy zgłoszeń, warunki uczestnictwa, koszty) :
kwiecień 2015 – seminarium pedagogiczne na Węgrzech HU
maj 2015 – Festyn Ludowy w Herzbergu DE
lipiec 2015 – Światowy Kongres Esperanta w Lille FR
sierpień 2015 – Międzynarodowy Kongres Młodzieży Wiesbaden DE
wrzesień 2015 – Forum Ekonomiczne Krynica PL (możliwość organizacji wakacyjnej grupy na Festiwal Muzyczny w Danii oraz Somera Esperanto Studado na Słowacji)
11,15 – 11,45 Prelekcja Stanisława Mandraka – przewodniczącego ZG PZE na temat jubileuszu „Montevideo 60” o najważniejszej rezolucji UNESCO dla naszego ruchu i kontynuacji na Konferencji w Sofii.
godz. 11,45 – 13.00 ESPERANTO jako Niematerialne Dziedzictwo Kulturowe szanse i zadania z tego wynikające – dyskusja panelowa między przedstawicielami CEM+EDE+PZE (czy PEJ i ILEI też się włączą?)
godz. 13 – 15 przerwa obiadowa
godz. 15 – 17 Sala Konferencyjna: próba stworzenia zespołu roboczego do realizacji krajowego programu włączenia Esperanta do polskiego systemu oświaty (poszukiwania kompetentnych osób, propozycje źródeł finansowania na kształcenie nauczycieli esperanta, zasoby rzeczowe – baza lokalowa, usprzętowienie, wsparcie lokalnej administracji państwowej i samorządów, patronaty polityczne, sponsoring instytucjonalny i biznesowy…
Propozycje do Rady Programowej , składającej się z ludzi oświaty i autorytetów esperanckich oraz ekspertów, którzy opiniowali wniosek do NID.
Równolegle: w Sali Kameralnej będzie wykonana wersja esperancka URSULI
.godz. 17 – 17,30 przerwa kawowa
godz. 17,30 -19.00, Blok Programowy: Wieczór II z Esperantem
ŁĄCZYMY RÓZNE KULTURY ODMIENNYCH ŚWIATÓW
w duchu rezolucji UNESCO z Montevideo:
Harmonia duszy i ciała, Nepalskie amplitudy i tybetańskie dźwięki.
Autor filmu Roman Dobrzyński, zaprezentuje „Nepalskie Amplitudy” jako przykład zastosowania Esperanta dla realizacji postulatów Rezolucji UNESCO z Montevideo w 1954 r.– zbratania ludzi o całkowicie odmiennych kulturach w globalnej ideowej ojczyźnie: ESPERANCJI
=================================================================
Sobota 13.12.2014
godz.10 – 13 spotkanie pod budynkiem MOK i spacer po mieście Nowy Sącz,
ze zwiedzaniem Muzeum Okręgowego – możliwość wyjazdu do
Starego Sącza (zapisy zainteresowanych osób, aby zamówić bus)
godz. 13 – 15 przerwa na obiad
godz. 15 – 17 ciąg dalszy posiedzenia grupy roboczej do realizacji zadań po zatwierdzeniu wniosku do NID – i organizacyjne, współpraca projektowa, wspólne wydawnictwa i imprezy międzynarodowe. Zaangażowanie wszystkich do projektu e-WRO2016: organizacji Tygodnia Kultury Esperanckiej w ramach całorocznego wydarzenia:
„WROCŁAW – STOLICA KULTURY EUROPEJSKIEJ”, który obejmowałby:
1.Ogólnopolski Kongres Esperantystów + IJK (czy PEJ zechce?)
2.Międzynarodowy Festiwal Kulturalno-Językowy,
3.Spektakle teatralne i muzyczne
4.Konferencja/Sympozjum na temat tworzenia platformy Eo-V4
5.Seminarium AMO (trening aktywistów)
6.SENIORALIA z happeningiem w Rynku: Jeszcze w zielone gramy
godz.17-18 Spektakl poetycko-muzyczny „Jeszcze w zielone gramy” w wykonaniu zespołu amatorskiego CEM „WSPOMNIENIA”
godz.18- 20 Wieczór pożegnalny ze wspólnym śpiewaniem (poprowadzi Ala Skalska i Staszek Mandrak).
En esperanta mondo – epoka evento!
20an de novembro 2014 estis farita la unua paŝo al konfirmo de Esperanto kiel Nematerian Kulturheredaĵon de la mondo: komence – ĝi estis enskribita sur la pola Listo de Nacia Instituto de Nemateria Kulturheredaĵo, kio malfermas vojon por simila agado en aliaj landoj de Europo kaj la mondo.
Tiel forigita estis baro, kiu ne permesis al ni realigon de multaj eŭropaj kaj globalaj iniciatoj de Esperanta medio. Ĉiama argumento kontraŭ niaj postuloj kaj proponoj direktitaj al UE aŭ ONZ estis aserto, ke Esperanto estas nenia, aparetenas al neniu, kaj tio malpermasas traktadon pri ĝi. Nun Pollando akceptis tiun ĉi fenomenon, baldaŭ komencos la samajn agojn en najbaraj landoj, Ni komencos ilin, jam de 2015 jaro en landoj de Wyŝehrada Grupo, kaj poste pli kaj pli…
Tiel ni eksponos globalan valoron de nia movado, kaj agnoskon, ke ĝi estas inda al enskribo al Listo de Nemateria Kulturheredaĵo de Mondo .
UEA en Roterdamo estas en partneraj konsultaj rilatoj kun UNESCO, kun Organizo de Unuiĝintaj Nacioj ankaŭ havas oficialajn rilatojn. ( UEA havas siajn reprezentantojn en oficejoj OUN en Nova Jorko kaj Genevo), kunlaboras kun Europa Konsilaro.
60 jarojn antaŭe, en decembro1954 Rezolucio de UNESCO el Montevideo akceptis Zamenhofon kiel „Simbolon de Homa Frateco” kaj Esperanton kiel kulturan valoron. Ĝi substrekis iliajn meritojn al kultura kaj intelekta internacia ŝanĝo, por proksimiĝo de nacioj. Similaj ecoj de Esperanto estis akcentitaj en Rezolucio UNESCO en 1985 jaro en Sofio. Tiuj ĉi faktoj permesas al ni havi esperon, ke Esperanto estos sur Listo de Nemateria Kulturheredaĵo de Mondo en proksima estonteco.
Plej grava iniciatoro de pola sukceso estis : Ĉefo de Parlamenta Grupo Subtenanta Esperanton – prof.dr hab.inĝ. Edmundo Wittbrodt kaj fondinto de Pola Parlamenta Sekcio de Europa-Demokracio-Esperanto Kazimiro Krzyżak, kun kiu kunlaboras en Nowy Sącz Centro de Interkultura Edukado.
Multaj ĝiaj anoj estas aŭskultantoj de Sandecia Universitato de Tria Aĝo – do tio estas nia komuna festo – do ni bonvenigas ĉiujn 11-13.XII.2014 !
Ni festos:
— 115 jarojn de naskiĝo de Ludoviko Zamenhofo
— 60 jarojn de de Rezolucio UNESCO en Montevideo
— 2 jarojn de fondo de Pola Parlamenta Grupo Subtenanta Esperanton
— Enskribo de Esperanto sur Polan Liston de Nemateria Kulturheredaĵo
Lokigo de la internacia lingvo ESPERANTO sur la pola Listo de Nemateria Kulturheredaĵo de Pollando estas belega akcento de jaro, dum kiu internacia socio de Esperantistoj festos 155 datrevenon de naskiĝo (15.XII) de ĝia kreinto – LUDOVIKO ZAMENHOF.
Peno pri tio de polaj Esperantistoj kaj danke de engaĝiĝo de deputitoj kaj senatanoj de Pollanda Respubliko, kiuj agas en Parlamenta Kolegio Apoganta Esperanton – sub prezidanteco de senatano prof.dr.hab.inĝ. Edmundo Wittbrodto kaj kunlaboro kun polaj Esperantaj organizoj, kaj ankaŭ elstaraj landaj kaj eksterlandaj eminentuloj INTERNACIA LINGVO ESPERANTO akiris aprobon de Pola Ministro de Kulturo kaj Nacia Heredaĵo – prof.dr.hab.M. Omilanowska kaj estis enskribita sur Listo de Nemateria Kulturheredaĵo de Pollando, kio okazis 29.XI.2014 .
Permesos tio fari sekvajn penojn pri agnosko de Esperanto kiel kulturheredaĵo de homaro kaj oferti ĝin sur Listo Nemateria Kulturheredaĵo de Homaro en UNESKO.
Pli detalajn informojn – rigardu en interreto:
http://esperanto.info.pl/index.php?id=aktualnosci
Esperanto dum 127 jaroj atestis sian utilon pri formado de amikaj rilatoj inter homoj de diversaj nacioj kaj eblecon de interkompreniĝo. Ideo: – Esperanto estas la unua lingvo por neniu, tamen ka dua lingvo por ĉiuj – trovis universalan agnoskon inter vastaj rondoj de kulturo. Tiu ĉi ideo kvalifikas Esperanton kiel pontolingvon, akceptante samtempe gravecon (validecon) de ĉiujn naciaj lingvoj.
Esperanto dum 127 jaroj de sia disvolviĝo atingis ĉiujn atributojn de naturala lingvo, permesante esprimi, pensojn kaj sentojn kaj ankaŭ uzi ĝin en ĉiuj branĉoj de homa aktiveco. Ĝia logiko kaj simplaj principoj de gramatiko decidas pri rapida ebleco de ĝia lerno kaj konvinkas lernantojn pri pozitivaj efikoj. Multaj esploroj atestas, ke lerno de Esperanto, kiel la unuan fremdan lingvon faciligas lernadon de pluaj fremdaj lingvoj. Tio havas nebagatelan signifon pri formado de novaj, apogataj je partneraj , internaciaj principoj de kuniĝanta Europo. Nia generacio havas respondeon ne nur por ni mem sed ankaŭ por venontaj generacioj.
Malfacila por imagi estos venonta mondo, en kiu nur kultur- intelektaj elitoj povos komunikiĝi per unu el etnaj lingvoj, kaj diferencaj kulturoj de la mondo estos sisteme eliminataj kaj dominataj per kulturo te tiu ĉi lingvo. Atestoj de vivforto kaj taŭgeco de Esperanto estas inter aliaj: post 127 jaroj de sia ekzisto Esperanto troviĝas nun meze de 100 plej ofte uzataj lingvoj inter 6 800 lingvoj uzataj en la mondo. Ĝi estas 30a lingvo plej ofte uzata en Vikipedio inter 285 lingvoj (11.II.2013)
Esperanto estas uzata per Google, Skype, Firefox, Ubuntu kaj Facebook. Google Translate (traduka programo) aldonis laste Esperanton al sia prestiĝa listo de 64 lingvoj. Ankaŭ hodiaŭaj poŝaj telefonoj estas adaptitaj por uzi Esperanton. Pli multe da homoj parolas en Esperanto ol ekzemple lingvo islanda (laŭ libro The Word Factbook eldonita de Usona CIA) Esperanto estas instruata en 150 universitatoj kaj aliaj sciencaj institutoj kaj ankaŭ en 600 elementaj lernejoj en 28 landoj. Ĝi jam havas abundan literaturon, konsistantan el 50 000 titoloj, kaj novaj eldonaĵoj aperas preskaŭ ĉiu semajne. Krom radiaj disaŭdigoj el diversaj landoj (i.a. Esperanta Pola Radio Interreta) ekzistas radiostacio nomata „Muzaiko”, kaj ankaŭ interreta televido en Ĉinio. Progreso de Esperanto estis bremsita (kaj nun ankaŭ) pro antaŭjuĝo kaj pro malscienco kaj ignoro de faktoj pri tiu ĉi temo. Adolfo Hitlero kaj Jozefo Stalino persekutis personojn kiuj uzis Esperanton, deportante ilin al izolitaj lokoj. Ambaŭ diktatoroj jam forpasis kaj Esperanto restis, kreskis, evoluis kaj estas uzata por interhoma komunikado per milcentoj da personoj en pli ol 100 landoj. Uniwersala Asocio de Esperantistoj estas en partnereco kun UNESKO, havas oficjalajn rilatojn kun Organizaĵo de Unuiĝintaj Nacioj kaj ankaŭ kun Eŭropa Konsilio. Interretan komunikadon Esperanto ebligas pro sia neŭtrala, justa nivelo de diskutado kaj interkompreniĝo, apogante tiel leĝon al ekzisto de minoritataj naciaj lingvoj kaj etnaj lingvoj. Ĝi permesas trakti ĉiujn lingvojn partnere, respektante kulturan kaj lingvan diversecon. En 2015 okazis 100 Universala Esperanta Kongreso en Lille (Francujo).
http://uea.org/vikio/Unua_komuniko_en_la_pola
preparis Antoni Beyga
Rigardu ankaŭ:
http://www.tvp.pl/bialystok/aktualnosci/kultura-i-sztuka/esperanto/17785309
https://pl.glosbe.com/pl/eo/Lista%20%C5%9Bwiatowego%20dziedzictwa%20UNESCO
http://www.bialystokonline.pl/esperanto-moze-trafic-na-liste-unesco,artykul,81558,8,1.html
Karaj Geamikoj, Gesamideanoj- Regina, Andreo, Romeo kaj viaj Proksimuloj, Kunagantoj, Kunlaborantoj…
Triste kaj kompateme mi salutas vin kaj sendas Kondolencajn vortojn pro neatendita, tro frua forpaso de Andrzej Grzębowski. Okazis perdo por la tuta monda Esperantujo, mi eĉ ne povas imagi ESPERANTOTUR sen Andrzej, sen liaj ideoj, laborego, eksperimentaj agoj…
Sed plej multe perdis via Familio kaj al ili mi direktas miajn sincerajn kompatajn vortojn kun deziro, ke vi plu tenu en la Familia Rondo tiun ĉi kreaĵon de Andrzej, kiu kompilas diversflankan agadon de E-organizaĵoj en Bydgoszcz…
Andrzej restos en mia koro, ĉar Li estis la unua, kiu donis al mi helpan manon dum la plej malfacila periodo de mia vivo, dum riunigita mia vivo familia, profesia, socia – tiam dum t.n. Hejma Milito en Pollando, oni forprenis de mi la tuton… Amikecan manon kun ebleco havi ĉiutagan panon, mi ricevis de Andrzej, kiu ekproponis al mi malfermi la Filion de Esperantotur en Nowy Sącz. Dum kelkaj penigaj jaroj mi devis nokte veturadi 600 km unudirekte por preni ordonojn, dokumentojn, klarigojn kts. Mia vivo duoniĝis al malproksimaj urboj, sed mi havis en Bydgoszcz Amikojn, tie kleriĝis kiel E-instruisto, tie gajnis spertojn, kiuj dum libereca tempo en 1989j. permesis al mi fondi mian propran entreprenon “KORLANDO”. Tio ĉio danke al Andrzej kaj (jam poste) eksterlandaj esperantistoj…
Mi estas kredanta, ke Lia Animo sentas mian dankemon kaj mi tre badaŭras, ke dum multaj jaroj ni ne parolis pri tiama tempo, ke Li probable eĉ ne sciis, kiom mi estas dankema kaj kompletŝulda al Li! Ĝuste tiam ni devas ofte montri niajn sentojn al geamikoj, ĝis kiam ne estos jam tro malfrue… Ripozu en Paco, Andrzej – ni multaj memoros Vin longe…
Amike, plenkore – Halina Komar
Al la Kondolencoj aliĝas novsonĉaj esperantistoj kaj la aktivularo de CEM.
Smutno powiedzieć ale dobiegła kresu ostatnia ziemska wędrówka Andrzeja Grzębowskiego – człowieka, którego pasją było poznawanie świata i esperanto. Bez wątpienia to dzięki niemu tysiące ludzi , a do tej grupy i ja się zaliczam, mogło podróżować po świecie także w czasach , kiedy wszelkie wyjazdy na zachód były delikatnie mówiąc niełatwe. Dzięki esperanckim koneksjom Andrzeja , za niewielkie pieniądze , choć w skromnych warunkach wraz z Esperantoturem można było poznawać Europę i świat. Esperanto – międzynarodowy język to było nie tylko hobby Andrzeja, to był sposób na życie , którym zaraził nie tylko swoich najbliższych ale tysiące osób dając im możliwość prostego, wspaniałego kontaktu z innymi ludźmi. To z Jego inspiracji powstała w Bydgoszczy międzynarodowa szkoła kształcąca młodzież z wielu krajów świata w zakresie turystycznej obsługi . To On był pomysłodawcą Esperanckich Dni Bydgoszczy , które były pomocne szerokiej promocji miasta – temu zresztą służyły także rozmaite wydawnictwa rozsyłane przez bydgoskich esperantystów na cały świat. Andrzej Grzębowski był osobą życzliwą , pomagał bezinteresownie – sam tego doświadczyłem – wielu osobom i tym sobie znanym i tym , którzy byli w potrzebie. Teraz wędruje po niebiańskich szlakach – tam jeszcze przecież nie był, żal , że już tam jest.
Walentyna Fiszer-Dolińska
Krzysztof Śliwiński
Kadre de Sonĉa Universitato de Tria Aĝo, estis realigita kultura projekto titolita “Magiaj Tabletoj de Teatro”. Forta esperantista grupo aganta tie, tuj decidis forpreni unu el la kvar planitaj “tabletoj” por Esperanto. Oni akceptis nian deziron, kaj cxi maniere , Esperanto igxis la temo de teatrajxoj, realigitaj cxe verda tableto. Aliaj Magiaj Tabletoj estis dedicxitaj al Poezio, Kabaredo, Fabeloj.
La kvar tabletoj estis speciale konstruitaj al la projekto: krom tio, ke ili ebligis mobilecon (per 2 radoj), oni povis ilin dispartigi,pillargxigi kaj longigi, uzi tirkestojn, pentri al dezirita koloro ktp. Kompreneble – nia tableto estis verda.
Kadre de Sonĉa Universitato de Tria Aĝo, estis realigita kultura projekto titolita “Magiaj Tabletoj de Teatro”. Forta esperantista grupo aganta tie, tuj decidis forpreni unu el la kvar planitaj “tabletoj” por Esperanto. Oni akceptis nian deziron, kaj cxi maniere , Esperanto igxis la temo de teatrajxoj, realigitaj cxe verda tableto. Aliaj Magiaj Tabletoj estis dedicxitaj al Poezio, Kabaredo, Fabeloj.
La kvar tabletoj estis speciale konstruitaj al la projekto: krom tio, ke ili ebligis mobilecon (per 2 radoj), oni povis ilin dispartigi,pillargxigi kaj longigi, uzi tirkestojn, pentri al dezirita koloro ktp. Kompreneble – nia tableto estis verda.
Pri la repertuaro kaj scenario zorgis Jolanta Kieres, scenografion kun rekvizitoj preparis Halina Kacprzycka, kiel malbonsxanca vendistino rolis Eva Kostecka. Muzike akompanis tre lerte kaj sprite per akordeono Alicja Skalska. Speciale interesa estis muzika interpretado de la versajxo de Jan Brzechwa “ ABOCO”, kiam cxiu litero estis inteligente prezentita per apartaj, malsimilaj sonoj, ideale tauxgaj laux la prezentita situacio…
Krom mallonga rakonto pri Esperanto, gxies Kreinto, idearo kaj avantagxoj, la „artista ensemblo” allogis la publikon al kuna kantado de simpla E-kanto. Prezentitaj dum la spektaklo skecxoj ridigis la spektantojn, kaj igis longajn aplauxdojn.
Poste alvenis invitojn por pluaj prezentadoj de la programo en aliaj kulturdomoj kaj lernejoj en urbo kaj ankaux vilagxaj. La plej granda atingo de la afero estas, ke tuj post la spektaklo en vilagxa lernejo en Biała Niżna, la direktoro invitis la Esperantajn lecionojn al sia lernejo. La kurson jam gvidas Jolanta Kieres, kaj preparas kune kun lernantoj ankaux teatrajxetoj en la lingvo Esperanto – certe vi estonte auxdos pri iliaj atingoj!
Diversaj estas vojoj al Informado kaj reklamado de Esperanto…
Priskribis – Halina Komar
Konkurs ROPS Kraków „Pasja łączy pokolenia”.
Moją pasją jest Esperanto – język międzynarodowy, który oprócz funkcji komunikacyjnej jest nośnikiem najpiękniejszych i „wiecznych” idei humanistycznych: pokoju, egalitaryzmu, tolerancji i przyjaźni. To te właśnie idee łączą esperantystów rozsypanych w 120 krajach, na wszystkich kontynentach świata. W tym roku obchodzimy jubileusz 125-lecia powstania języka (1887r. – Warszawa) i początków ruchu esperanckiego. W związku z tym jubileuszem, 17 października utworzony został kilkunastoosobowy Parlamentarny Zespół Wspierania Esperanta w Polsce, pod kierownictwem Wicemarszałka Sejmu Jerzego Wenderlicha a do końca października w holu Parlamentu RP, funkcjonowała ekspozycja na temat zasług dla dziedzictwa polskiej kultury narodowej zarówno twórcy języka Ludwika L. Zamenhofa, jak i samego języka (wg Alberta Einsteina: „Esperanto jest najlepszym rozwiązaniem idei języka międzynarodowego”, wg Prof. Kotarbińskiego: „Esperanto to genialne połączenie logiki i prostoty” … i kilkaset podobnych opinii autorytetów światowych).
Esperanto dało mi przyjaciół w każdym zakątku globu, rozwinęło zainteresowania różnorodnością kulturową Europy i świata, ułatwiło kontakty w każdej sprawie i na każdym poziomie. Pozwala mi na prawdziwe poznawanie ludzi różnych ras, religii, obyczajowości, bowiem kontaktować się mogę z nimi bezpośrednio, nie poprzez sztampowe programy biur podróży. Docieram do domów i rodzin esperantystów, dzięki unikalnym cechom esperantyzmu, w tym – najbardziej zauważalnej – braterstwa (frateco), którą potwierdziła rezolucja UNESCO w 1954r. w Montevideo, gdzie uznano twórcę Esperanta – L.L. Zamenhofa za „symbol ludzkiego braterstwa”.
Przepraszam za przydługi wstęp, lecz chciałam wykazać wartość i zasięg pasji, którą staram się przekazać dla moich uczniów – młodych przyjaciół ze szkół w 3-ch wioskach Sądecczyzny: Rdziostowa, Biczyc Dolnych i Białej Wyżnej. I chociaż z zawodu jestem lekarzem stomatologiem, to na emeryturze „przekwalifikowałam się” na lektorkę języka esperanto, czując niejako „misyjną” potrzebę przekazywania swojej pasji następnym pokoleniom…
Najdłużej i najefektywniej pracuję społecznie na rzecz Szkoły Podstawowej w Rdziostowie, gdzie Dyrekcja stworzyła doskonałe warunki do nauczania języka i prowadzenia dodatkowych zajęć z utalentowanymi artystycznie uczniami tej szkoły. Daje to wymierne efekty w postaci kolekcji nagród z konkursów wojewódzkich „Bliżej Świata” w Krakowie, gdzie corocznie przedstawiamy inne scenki teatralne i/lub utwory wokalne w języku esperanto.
W Rdziostowie spotykam się z wieloma dowodami sympatii i wdzięczności za czas poświęcany na dojazdy na wieś, prowadzenie lekcji językowych i przygotowanie młodych artystów do występów w konkursach i spektaklach. W roku szkolnym 2011/12 kosztowało to więcej wysiłku niż zwykle, ponieważ przygotowywaliśmy udział w programie artystycznym dużej, międzynarodowej imprezy esperanckiej: Kongresu Duńsko – Niemiecko – Polskiego w Berlinie. Oprócz zapewnienia repertuaru, należało także zdobyć fundusze na ten cel, wykorzystałam więc „braterskie wsparcie” , zbierając drobne kwoty od esperantystów z naszego Klubu i przyjaciół z zagranicy, a zaradna prezeska Oddziału Polskiego Związku Esperantystów w N. Sączu – Halina Komar, załatwiła pokrycie kosztów transportu do Berlina ze Starostwa Powiatowego, dla którego zorganizowaliśmy w stolicy Niemiec stoisko promocyjne Regionu Sądeckiego.
„Moje dzieci” z Rdziostowa były bardzo przejęte i szczęśliwe – była to bowiem ich pierwsza samodzielna (bez rodziców) wyprawa za granicę i premierowy występ przed międzynarodową publicznością. Z dalekim światem zetknęły się już w autokarze, gdy w Katowicach dosiadł się do nas młody esperantysta z Brazylii, Marlon Ribeira, czasowo przebywający w Polsce na studiach. Naszym autokarem podróżowało także 3-ch Chińczyków, a podczas Kongresu berlińskiego, dzieci miały okazję zetknąć się z przedstawicielami ok. 30 różnych narodowości!
Chciałam im pokazać tę różnorodność świata esperanckiego i łatwą dostępność dla każdego. Zamierzałam potwierdzić, że także dla nich, dzieci z niewielkiej wsi pod Nowym Sączem, jest miejsce w takiej kolorowej mieszance wieloetnicznej i międzynarodowej. Dzieci wpasowały się w „Esperancję” bez oporu i kompleksów, ich występy były przyjęte entuzjastycznie a aplauzy – szczere i gorące. Niechaj to będzie pięknym początkiem ich „kariery” międzynarodowej i wielkiej esperanckiej przygody w ich życiu.
Uczę ich nie tylko języka, staram się przekonywać ich, jak bardzo wzbogacać można życie wspólnym działaniem – bez względu na różnicę wieku, inny kolor skóry, odmienną obyczajowość. Ot, takie praktyczne lekcje tolerancji wg teorii ks. J. Tischnera: warunkiem tolerancji jest możliwość poznania innego człowieka – czyli uczmy się języka, który nam umożliwi dotarcie do niego i poznanie. Dlatego uczę ich esperanta i pokazuję świat, który może i powinien być przyjazny. Przekonuję swoich uczniów, że jeśli nauczymy się tolerancji , to będziemy mieć wpływ i udział w kształtowaniu wokół nas świata lepszego i piękniejszego.
Dzieci z Rdziostowa są mądre i pilne. Udało się nam zaprzyjaźnić i mam nadzieję (espero= symbol esperanta), że zasiane przeze mnie ziarno trafia na dobrą glebę…
W tym roku znowu uczymy się języka i przygotowujemy nowe etiudy teatralne do repertuaru artystycznego Letnich Studiów Esperanckich (Somera Esperanto Studado) w Martinie na Słowacji, gdzie bardzo chcemy pojechać i już teraz szukamy sponsorów tego wyjazdu.
Spotkamy się znowu w ponad 300-osobowej grupie osób w różnym wieku, różnej profesji i zainteresowań, których połączyło esperanto poprzez strony www.lernu.net. Może dzieci utwierdzą się w przekonaniu, że nie istnieje prostsza droga do integracji pokoleń, narodów, kultur, religii – jak przez esperanto, gdy podczas jednego letniego tygodnia, można poznać i zaprzyjaźnić się z przedstawicielami 50 – 60 narodowości?
Jutro wyruszam na Przylądek Dobrej Nadziei, więc zakończę słowami piosenki, śpiewanej przez Piotra Rubika:
…”Przylądek Dobrej Nadziei Odkrywa każdy z nas By ludzie wierzyć umieli Sobie na wieczny czas…”
Wierzę w to, że dobre i utalentowane dzieci z Rdziostowa, potrafią przejść przez życie realizując się poprzez najpiękniejsze idee humanistyczne i że będę miała w tym swój niewielki wkład – przekazanie im zamenhofowskich lekcji tolerancji i braterstwa:
Przylądek Dobrej Nadziei Każdego domu próg, Zawsze go bronić będziemy Tak nam dopomóż… Tak nam dopomóż… Bóg.
Jolanta Kieres, Nowy Sącz, 2 listopada 2012
La plej juna lingvo de la mondo festas 125 jaran jubileon.
Profesoro Kotarbinski nomis ĝin ,,genia ligo de logiko kaj simpleco”
En 2012 jaro pasas 125 jaroj de ekzisto de Esperanto – la plej juna viva lingvo de la mondo.
Esperanto estas neutrala lingvo interpopola kreita en 1887a jaro de Ludoviko Zamenhofo.
Oni povas sufiĉe facile lerni ĝin; estas konata en la mondo ( la gazeto ESPERANTO estas abonata en 120 landoj) En Hungarujo Espertanto estas akceptata kiel ekzamena lingvo en universitato.
La lingvo uzata en interreto, turismo, posedas originalan literaturon.
Esperanto estas uzata en teatraĵoj, filmoj kaj muziko. Radiaj stacioj en Brazilujo, Ĉinujo, Kubo kaj Vatikano regule emisias programojn en Esperanto. Multaj programoj estas en interreto. Post tiom mallonga tempo de ekzisto ĝi estas en 100 la plej popularaj lingvoj el 6800 en la mondo. En Wikipedio Esperanto troviĝas sur 27 loko pro nombro da signalvortoj.Oni povas trovi ĝin en Googloj, Skajpo , Firefox, Ubuntu, Facebook.
Esperanto estas uzata en Azio, Afriko. Esperanto Asocio kunlaboras kun UNO kaj EU. Kreskanta uzo de la lingvo kaŭzas emision de programoj en ĉina televido kaj anoncojn de British Telecom. Brita registaro havas traduistojn de Esperanto. Ne multaj personoj scias, ke Elekta Komitato de Baracko Obamo uzis Esperanton, kio estis postulo de iu sponsoro apoganta lian kandidecon.
Esperante parolas de infaneco Susan Polgar –ŝaka ĉampionino, germana ambasadoro Ulrich Brandenburg, Nobelpremiisto Daniel Bovet kaj financisto Georgo Soros.
Dum Ekonomia Forumo en Krinico partumis Nobelpremiisto Reinhard Selteno el
Bonono. En ĉiu jaro en diskutoj interparolas Esperantistoj – profesoroj el famaj universitatoj.
En 2012 estis profesoro Dennis Keefe el universitato en Nankino, kiu transdonas al ĉinaj sudentoj spertojn de universitatoj en Ilinois kaj Jale.(Yale)
Esperanto iĝas pli kaj pli populara en la mondo. Nova ampleksa intrreta kurso –www.lernu.net notas 125 000 vizitojn tage, kaj Esperanta versio de Wikipedio havas 400 000 vizitojn tage.
Esperantistoj el Nowy Sącz invitas je 25 lecionoj 5 minutaj. Ĉio pri la lingvo, interesa prezentado, estas sur la paĝo SĄDECZANIN. Tio estas nia laboro por la 125jaraa jubileo de la lingvo: de 2 – 26 julio la tago kiam estis eldonita la unua libro de Esperanto en Varsovio.
LINGVO INTRNACIA de doktoro Esperanto (pseŭdonomo de L. Zamenhofo)
La tagon de 26 de julio ni festos en MOK (Urba Centro de Kulturo), kie koncertos junularaj kaj pli aĝaj ensembloj. Repertuaro estos pola, eŭropa kaj Esperanta. Ni invitas je kantoj, dancoj, humoro, jubilea torto kaj glaseto da vino!
Urba Centro de Kulturo